ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΡΑΥΓΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΛΙΑ
Το κείμενο – σχόλιο της Νέλλη Ψαρού που ακολουθεί , στάλθηκε από την ίδια στο ΚΡΑΥΓΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΛΙΑ μετά την συνέντευξη συζήτηση που πραγματοποιήθηκε στο εν λόγω κανάλι: https://kraygesapotakelia.espivblogs.net/2023/06/23/20-6-2023-mia-synenteyxi-syzitisi-me-tin-nelli-psarroy-stin-ekpompi-krayges-ap-ta-kelia/. Έπειτα από μια σειρά από σχόλια στο indymedia σχετικά με την συνέντευξη: https://athens.indymedia.org/post/1625833/ και https://athens.indymedia.org/post/1625833/?page=2 . Και τέλος έπειτα από το αναγκαστικά επεξηγηματικό μου κείμενο σαν συντάκτρια του ΚΡΑΥΓΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΛΙΑ : https://kraygesapotakelia.espivblogs.net/2023/06/29/epeidi-o-kakos-o-cheimarros-den-echei-telos/. Πέραν των συμφωνιών /διαφωνιών σχετικά με το ιδεολογικό υπόβαθρο της Ν. ψαρρού, έκρινα πρέπον να δημοσιεύσω το σχόλιο της.
Η Συντάκτρια του ΚΡΑΥΓΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΛΙΑ
Νελλη Ψαρού: Ευχαριστώ εκ των προτέρων τις Κραυγές απ’ τα Κελιά για τη φιλοξενία. Θα ήθελα εν συντομία να διευκρινίσω δύο πράγματα αναφορικά με τον σχολιασμό από τις Κραυγές από τα Κελιά – που τίθεται και από άλλους στο indymedia, το οποίο όμως δεν αναρτά την απάντησή μου αυτή.
.
Πρώτον: πριν από 23 χρόνια έκανα το διδακτορικό μου για το θέμα του εθνικισμού και της εθνικής ταυτότητας. Το κυρίαρχό αφήγημα τότε ήταν ότι, ο εθνικισμός και οι εθνικές ταυτότητες θα υποβαθμιστούν και βαθμιαία θα εξαφανιστούν λόγω της παγκοσμιοποίησης, και θέλησα να το μελετήσω. Έτσι, ξεκίνησα εξετάζοντας την εθνική ταυτότητα ως ταυτότητα, δηλαδή τους ψυχολογικούς παράγοντες πίσω από την διαδικασία της ταύτισης, με άλλα λόγια να διερευνήσω “τι είναι αυτό που την κάνει τόσο ισχυρή;”, όπως έλεγε τότε η βιβλιογραφία. Στη συνέχεια εξέτασα τους κοινωνικούς και πολιτικούς παράγοντες του φαινομένου.
Η εθνική ταυτότητα έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: είναι all inclusive. Έτσι, εμπεριέχει τόσο τον φανατικό θρησκευόμενο όσο και τον άθεο, τον προλετάριο όσο και τον αστό. Και γι αυτό είναι τόσο διεισδυτική. Γι αυτό υπάρχουν πατριωτικά ταξικά κόμματα και απόψεις. Παρά το γεγονός ότι το κράτος, ως έθνος-κράτος που εμφανίστηκε στον 18ο αιώνα, την οριοθετεί και την διαμορφώνει μέσα στο πλαίσιο συγκεκριμένων συνόρων, η αλήθεια είναι πως το κράτος χρειάστηκε την ταυτότητα του έθνους για να αντλήσει νομιμοποίηση για την ύπαρξή του: επικαλέστηκε την ύπαρξη “ενός και μοναδικού έθνους” το οποίο οι κρατικοί λειτουργοί θα εκπροσωπούν, εκμεταλλεύτηκε την ισχύ της εθνικής ταύτισης για να δώσει δύναμη στην αυθαίρετη ύπαρξή του.
Το συμπέρασμα που έβγαλα τότε από τα διαθέσιμα στοιχεία ήταν ότι, όχι μόνο δεν θα υποβαθμιστούν αλλά θα ισχυροποιηθούν οι εθνικισμοί ακριβώς λόγω της παγκοσμιοποίησης. [Εκ των υστέρων κατάλαβα και το γιατί υπήρξε το αφήγημα της διάλυσης των εθνών-κρατών: δεν εξυπηρετούσαν πλέον την νέα παγκόσμια ανοιχτή-ανεξέλεγκτη αγορά, τον λεγόμενο “ζωτικό χώρο” που θέλαν να φτιάξουν οι κεφαλαιοκράτες (επιδίωξη ήδη από την δεκαετία 1920-30 με τους χρηματοδότες των ΝΑΖΙ, δείτε γι αυτό το θέμα εδώ: https://nellypsarrou.com/index.php?option=com_content&task=view&id=497&Itemid=63)].
Το θέμα είναι τεράστιο, και δεν γίνεται να το αναπτύξω εδώ – άλλωστε εδώ δεν γίνεται μια ειλικρινής κουβέντα για τον εθνικισμό, αλλά μια προσπάθεια να βρεθεί η λέξη μου που, αν κατάλληλα διαστρεβλωθεί, θα συνεισφέρει στην περαιτέρω συκοφάντησή μου. Μπορεί όποιος και όποια θέλει να διαβάσει αυτή τη μελέτη που, όπως και όλα μου τα βιβλία, άρθρα και ντοκιμαντέρ, είναι ελεύθερα διαθέσιμα χάριν της ελεύθερης πρόσβασης στην πληροφόρηση (https://nellypsarrou.com/index.php?option=com_content&task=blogcategory&id=19&Itemid=73). Το θέμα είναι ότι, είτε η επιστημονική μου προσέγγιση ήταν σωστή είτε ήταν λάθος, πρόκειται ακριβώς γι’ αυτό: εξαγωγή επιστημονικού συμπεράσματος. Με αυτή την έννοια, δεν έχει νόημα αν πιστεύει ή όχι κανείς τα ίδια με αυτό που είπα στη συνέντευξη για την εθνική ταυτότητα, διότι δεν τίθεται θέμα πίστης, δεν πρόκειται για τις προσωπικές μου αξίες και προσδοκίες, αλλά γι αυτό που αντιλαμβάνομαι ως πραγματικό με βάση τα επιστημονικά εργαλεία που εφαρμόζω. Για παράδειγμα, όταν έγραψα στη διατριβή μου ότι, τα στοιχεία δείχνουν πως “οι εθνικισμοί στο μέλλον θα ενισχυθούν διότι η παγκοσμιοποίηση διαμορφώνει ένα απειλητικό περιβάλλον, και οι άνθρωποι όταν φοβούνται/νιώθουν ανασφάλεια, τείνουν να περιχαρακώνονται στο οικείο”, δεν εξέφραζα έναν ευσεβή πόθο αλλά ένα (δυσοίωνο) συμπέρασμα. Το οικείο, για τις χώρες που δεν είχαν ισχυρή παράδοση έθνους-κράτους, είναι η θρησκεία – εκεί θα έχουμε αύξηση του θρησκευτικού φονταμενταλισμού αντί για της εθνικής ταύτισης.
Με απλά λόγια, η επιστήμη δεν είναι εργαλείο για να εκφράζουμε τα ιδεολογικά ή άλλα μας πιστεύω. Είναι εργαλείο προσέγγισης και ερμηνείας της πραγματικότητας. Οφείλει μάλιστα να είναι αντικειμενική, κάτι που φυσικά δεν καταφέρνει συχνά, ειδικά όταν εμπλέκονται οργανωμένα συμφέροντα και η εξυπηρέτηση προς αυτά από το κράτος. Γι αυτό το λόγο υπάρχει η σύγκρουση συμφερόντων – κι ένας ιατρός που δουλεύει για την Pfizer δεν μπορεί να μιλήσει αντικειμενικά για την αναγκαιότητα του εμβολιασμού, ή ένας εθνικιστής θα αναπαραγάγει επιλεκτικά τα συμπεράσματα που του ταιριάζουν. Αν αυτό δεν γίνεται κατανοητό, έχουμε τα προβλήματα της τελευταίας 3ετίας όπου οι επιστήμονες δεν είχαν δημόσιο λόγο αν δεν υποστήριζαν το κρατικό αφήγημα. Και, δυστυχώς, πολλές αριστερές και α/α ομάδες έπεσαν θύματα της πιο μεγάλης προπαγάνδας: επειδή τις έπεισαν ότι όσοι αντιδρούν είναι ακροδεξιοί, αντέδρασαν ανορθολογικά, χωρίς να εξετάσουν τα όποια επιχειρήματα, παρόλο που μια απλή ματιά θα ήταν αρκετή. Ο ευρύτερος χώρος μας υπήρξε θύμα της προπαγάνδας, προκειμένου να αυτοκατασταλεί – όπως και έγινε (δείτε περισσότερα εδώ: https://nellypsarrou.com/index.php?option=com_content&task=view&id=512&Itemid=63).
Έτσι, λοιπόν, η στρέβλωση της επιστήμης, που την κατέστησε ιδεολογικό εργαλείο, οδήγησε στην εφαρμογή της δυστοπίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού. Δεν θα πω περισσότερα, όποιοι και όποιες ενδιαφέρονται, η εργασία μου Υποχρεωτικός εμβολιασμός, Δίκαιο και Βιοηθική είναι ελεύθερα διαθέσιμη στην ιστοσελίδα μου.
Γράφτηκε ότι “φυσικοποιώ” την εθνική ταυτότητα και ότι αυτό είναι επιχείρημα της ακροδεξιάς. Αυτό θέλαν κάποιοι να διαβάσουν, και αυτό διάβασαν. Όμως, αυτά που είπα για την εθνική ταυτότητα στην πραγματικότητα αποδυναμώνουν τα επιχειρήματα των εθνικιστών. Δηλαδή, είπα πως οι άνθρωποι σε όλες τις χώρες θεωρούν την εθνική τους ταυτότητα και το έθνος τους το καλύτερο του κόσμου, με το πιο ένδοξο παρελθόν κλπ κλπ. Είπα επίσης πως αυτή είναι μια αίσθηση που θα είχαν σε όποιο έθνος κι αν γεννιόντουσαν, και όχι επειδή πράγματι το έθνος τους είναι το καλύτερο που υπάρχει. Αυτό από μόνο του καταρρίπτει το εθνικιστικό επιχείρημα, που λέει “το έθνος μου είναι το καλύτερο, το πιο ένδοξο, το ανώτερο” κλπ. Δείχνει την ισότητα των εθνών, ότι δηλαδή είναι η ψυχολογία μας που μας κάνει να το βλέπουμε έτσι, όχι η πραγματικότητα.
Το να με λένε κάποιοι εθνικίστρια, εκτός από γελοίο και ατεκμηρίωτο, δείχνει πλήρη άγνοια του τι είναι εθνικισμός. Πρόκειται για “αναβάθμιση του κατηγορητηρίου” – όπως κάνει και το κράτος εναντίον ποινικών κρατούμενων που δηλώνουν αναρχικοί. Στην αρχή ήμουν η “υπερασπίστρια” των συλλαλητηρίων και, μετά την διαδικτυακή απάντησή μου ύστερα από 1,5 χρόνο συκοφαντίας, έγινα μακεδονομάχος και συμμετέχουσα σε αυτά. Αυτό από μόνο του δείχνει ότι λένε ψέματα. Καταλαβαίνω ότι πρέπει να αναβαθμιστεί η κατηγορία εναντίον μου, διότι το μένος που επιδεικνύεται χρειάζεται κάποια αληθοφανή επιχειρήματα που να με συνδέουν με την ακροδεξιά, πέραν της συμμετοχής στην ΔΕΥΔΗΒ. Αν συμμετείχα θα το ξέρατε ήδη από τότε αφού θα το διατυμπάνιζα, να είστε σίγουροι.
Δεν διανοούνται κάποιοι ότι δεν είχα σχέση με τα συλλαλητήρια και όμως υπερασπίζομαι το δικαίωμα κάποιων να πάνε χωρίς να πρέπει να τους χλευάζετε ή να τους λέτε φασίστες. Δική μου όμως θέση είναι ότι, “διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπίζομαι
Νελλη Ψαρού: μέχρι τέλους το δικαίωμά σου να το λες”. Αυτή είναι η ανεκτική κοινωνία που οραματίζομαι. Ή φαντάζεστε πως όταν συμμετείχα στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων κρατουμένων, το έκανα επειδή κάναμε τις ληστείες μαζί ή επειδή είχαμε τα ίδια πιστεύω, ή επειδή πήρα κι εγώ μερτικό;
Η κοινωνία που οραματίζονται κάποιοι είναι “άσπρο-μαύρο”, δεν υπάρχει γκρι, ούτε άλλο χρώμα ή απόχρωση. Γι’ αυτό λέω πως, όποια υπεράσπιση κάνουν (δήθεν συμπερίληψη και πολύχρωμες σημαίες, μεταναστευτικό) είναι από ιδεολογικό καθήκον, όχι από εσωτερική κατανόηση.
Αν η Ψαρρού είναι “φασίστρω”, όπως λέτε, και το ίδιο είναι και ο Κασιδιάρης, για παράδειγμα, τι περιθώριο αφήνετε για να περιγράψετε όλες τις ενδιάμεσες καταστάσεις και πολιτικές αποχρώσεις; Ή μήπως όλες οι αναλύσεις που έχω κάνει για τη Χρυσή Αυγή ήταν… εσωκομματική αντιπαράθεση; Τι λέτε γι αυτή την ανάλυση για το ποια είναι στ’ αλήθεια η Χρυσή Αυγή και για την πραγματική σχέση της με τον εθνικισμό, από την οποία με χαρακτηρίσανε δήθεν μακεδονομάχο; https://nellypsarrou.com/index.php?option=com_content&task=view&id=498&Itemid=63
Κάποιοι από αυτούς που ενορχήστρωσαν τις συκοφαντίες θα έπρεπε να ντρέπονται, διότι γνωρίζουν από πρώτο χέρι τον αγώνα μου ενάντια στην κρατική εξουσία, και σε κάθε εξουσία, για την ελευθερία και την προστασία της φύσης, και γιατί έχουμε περάσει δυνατές συντροφικές στιγμές. Η στάση τους θα πρέπει λογικά να τρομοκρατεί τους σημερινούς συντρόφους τους για την περίπτωση που διαφωνήσουν στο μέλλον.
Από το 2018 φωνάζω πως, το να τους λες όλους φασίστες, τους σπρώχνεις στον φασισμό ή σε φασιστικά κόμματα που θα τους καλοπιάσουν με φιλικές προς αυτούς ιδέες. Μιλώ για τον σεβασμό των λαών, την ισότητα των πολιτισμών, την αλληλεγγύη. Όσοι με λένε ακροδεξιά και εθνικίστρια είναι σαν το βοσκό με τον λύκο: όταν πια οι λύκοι ήρθαν, οι χωρικοί δεν τον πίστεψαν, κι έτσι η αγέλη έφαγε το κοπάδι. Κι έτσι σήμερα αν κάποιο κόμμα το πούμε ακροδεξιό, και πράγματι είναι, ποιος μας πιστεύει;
Βέβαια, δεν ξέρω αν είναι η αφέλεια του “βοσκού” ή αν πρόκειται για κάτι πιο στοχευμένο. Όλη αυτή η επίθεση ξεκίνησε μετά τις προβολές του ντοκιμαντέρ Βόρεια Εύβοια, Το Σχέδιο, αρχικά με ψέματα ότι παρουσιάζονται Χρυσαυγήτες στο 1ο μέρος – τους οποίους ποτέ δεν υπέδειξαν, μόνο εμμονικά δείχνουν εμένα- και μετά με αόριστες συκοφαντίες για το 2ο μέρος ότι είναι συνωμοσιολογικό, ενώ δείχνει με αδιάσειστα στοιχεία τον σχεδιασμό της κυβέρνησης και συγκεκριμένων εταιρειών (που κατονομάζονται) για την εκμετάλλευση της Εύβοιας. Αυτή η εξυπηρέτηση στον Μητσοτάκη ελπίζω να τους ωφέλησε σε κάτι, μην κοπιάζουν τζάμπα, κρίμα είναι. Το ότι θυμήθηκαν ότι είμαι “συνεργάτης της ακροδεξιάς” 1,5 χρόνο μετά τη δημιουργία της ΔΕΥΔΗΒ, ταυτοχρόνως με τη στιγμή που προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ σε καταλήψεις και κινηματικούς χώρους με μεγάλη επιτυχία, είναι αξιοσημείωτο. Η ταύτισή τους δε με το αφήγημα της εξουσίας (“όποιος διαφωνεί μαζί μας είναι ακροδεξιός”), θέτει ένα θέμα για τα δικά τους πιστεύω, αξίες και ιδεολογία, όχι για τα δικά μου.
[Το έχω κάνει και με ιδιωτικό μέιλ, θα το κάνω και δημόσια: να κάνετε προβολή του ντοκιμαντέρ και εκεί, παρουσία μου, να μας πείτε δημόσια ποια είναι τα ΧΑ άτομα και τα συνωμοσιολογικά χαρακτηριστικά του.]
Δεύτερον, γυρνάω στο σχόλιο από τις Κραυγές από τα Κελιά, που λέει ότι δεν έπρεπε να μιλήσω στο Δίκτυο Ελληνισμού, γιατί να χαρίζω την ενέργειά μου σε φασιστοειδή εγχειρήματα. Εγώ θεωρώ ακριβώς το αντίθετο. Καταρχάς, για μένα οι φασίστες είναι αυτοί που συνεργάζονται με το κράτος για να κάνουν τη δουλειά που αυτό δεν μπορεί να κάνει. Προφανώς, δεν έχω καμία σχέση με το Δίκτυο Ελληνισμού (που δεν τους θεωρώ φασίστες, αλλά διαφωνώ ριζικά με τα πολιτικά τους προτάγματα), αν είχα θα συνέχιζα την πορεία μου μαζί τους. Όμως, η δυνατότητα που είχα να υπερασπιστώ τους μετανάστες και την ανεξιθρησκεια σε κείνη την διημερίδα, και το γεγονός ότι πολλοί συνομιλητές συμφώνησαν μαζί μου, είναι μία “σχισμή” που θεωρώ πως πρέπει να είμαστε εκεί για να την διευρύνουμε. Ο ιδρυματισμός του να συνομιλώ με όσους ταιριάζω περισσότερο δεν με εκφράζει. Μοιάζει με τις τερατογενέσεις της ενδογαμίας! Και όσοι παρακολουθούσαν εκείνη την διημερίδα προέρχονταν από διάφορες πολιτικές αντιλήψεις και τάσεις. Γιατί να τους “χαρίσω” από μόνη μου προς μια μεριά; Για να διατηρήσω τη δική μου ιδεολογική καθαρότητα; Όποιος ψάχνει την ιδεολογική του καθαρότητα, διαφέρει πολύ από όσους επιζητούν την φυλετική ή εθνική τους καθαρότητα; Όπως φαίνεται από τον φανατισμό που επιδεικνύεται, όχι και πολύ.
[Και ναι, μπορεί και το Δίκτυο να το πεις ακροδεξιό, αλλά ποιος ο λόγος να βάζεις ένα λινκ από σάιτ με ναζιστικά σύμβολα και να λες, να το σάιτ του Δικτύου; Ποιος ο λόγος να πεις ψέματα αν δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στα δύο;]
Σε κάθε περίπτωση, παρά τις διαφωνίες μας, συζητήσαμε εποικοδομητικά, και από αυτό είμαστε κερδισμένες. Κι αυτό είναι το κέρδος σε κάθε καλοπροαίρετη συνάντηση.
ΥΓ1: η ιδεολογικοποίηση της επιστήμης είναι συνηθισμένη, όχι μόνο ανάμεσά μας, αλλά και ανάμεσα στους επιστήμονες. Ως παράδειγμα, που ενδιαφέρει εδώ επειδή σχετίζεται με τον εθνικισμό, είναι επιστημονικό άρθρο μου που δημοσιεύτηκε πριν χρόνια. Σε αυτό ανάλυα με δεδομένα την προσπάθεια της ΕΕ να κατασκευάσει ένα ευρωπαϊκό εθνικό κράτος που θα αντικαταστήσει τα υπάρχοντα. Αν και η προσπάθεια αυτή επικαλείται το “πρόβλημα του εθνικισμού”, που έτσι θα εξαλειφθεί, δεν ομολογείται ανοιχτά και, επιπλέον, είναι ξεκάθαρα εθνικιστική – υπό την έννοια της κατασκευής ευρωπαϊκής εθνικής ταυτότητας, ευρωπαϊκού συντάγματος, στρατού, σημαίας, νομίσματος κλπ κλπ., όπως αυτά ορίζονται συγκεκριμένα στις πολιτικές επιστήμες. Το ενδιαφέρον είναι ότι οι συνάδελφοι επιστήμονες που ήταν υπέρ αυτού του προτάγματος της ΕΕ αρνούνταν να παραδεχτούν ότι αυτή είναι μια εθνικιστική διαδικασία, και ότι η ΕΕ επιθυμεί μία τέτοια κατασκευή, παρόλο κάποιοι από αυτούς πιστεύουν κατά τα άλλα ότι τα κράτη-εθνη είναι κατασκευές εξ ολοκλήρου (αυτή είναι η μία τάση στη σχετική βιβλιογραφία). Το ύστατο επιχείρημα σε κατ ιδίαν κουβέντες ήταν ότι “Μα, ποιος θα αντιταχθεί στην Αμερική”! Επιχείρημα πολιτικό, και όχι επιστημονικό. Το άρθρο δημοσιεύτηκε εδώ: https://nellypsarrou.com/PDF/EuropeanIntegrationEEPE.pdf
.
Πρώτον: πριν από 23 χρόνια έκανα το διδακτορικό μου για το θέμα του εθνικισμού και της εθνικής ταυτότητας. Το κυρίαρχό αφήγημα τότε ήταν ότι, ο εθνικισμός και οι εθνικές ταυτότητες θα υποβαθμιστούν και βαθμιαία θα εξαφανιστούν λόγω της παγκοσμιοποίησης, και θέλησα να το μελετήσω. Έτσι, ξεκίνησα εξετάζοντας την εθνική ταυτότητα ως ταυτότητα, δηλαδή τους ψυχολογικούς παράγοντες πίσω από την διαδικασία της ταύτισης, με άλλα λόγια να διερευνήσω “τι είναι αυτό που την κάνει τόσο ισχυρή;”, όπως έλεγε τότε η βιβλιογραφία. Στη συνέχεια εξέτασα τους κοινωνικούς και πολιτικούς παράγοντες του φαινομένου.
Η εθνική ταυτότητα έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: είναι all inclusive. Έτσι, εμπεριέχει τόσο τον φανατικό θρησκευόμενο όσο και τον άθεο, τον προλετάριο όσο και τον αστό. Και γι αυτό είναι τόσο διεισδυτική. Γι αυτό υπάρχουν πατριωτικά ταξικά κόμματα και απόψεις. Παρά το γεγονός ότι το κράτος, ως έθνος-κράτος που εμφανίστηκε στον 18ο αιώνα, την οριοθετεί και την διαμορφώνει μέσα στο πλαίσιο συγκεκριμένων συνόρων, η αλήθεια είναι πως το κράτος χρειάστηκε την ταυτότητα του έθνους για να αντλήσει νομιμοποίηση για την ύπαρξή του: επικαλέστηκε την ύπαρξη “ενός και μοναδικού έθνους” το οποίο οι κρατικοί λειτουργοί θα εκπροσωπούν, εκμεταλλεύτηκε την ισχύ της εθνικής ταύτισης για να δώσει δύναμη στην αυθαίρετη ύπαρξή του.
Το συμπέρασμα που έβγαλα τότε από τα διαθέσιμα στοιχεία ήταν ότι, όχι μόνο δεν θα υποβαθμιστούν αλλά θα ισχυροποιηθούν οι εθνικισμοί ακριβώς λόγω της παγκοσμιοποίησης. [Εκ των υστέρων κατάλαβα και το γιατί υπήρξε το αφήγημα της διάλυσης των εθνών-κρατών: δεν εξυπηρετούσαν πλέον την νέα παγκόσμια ανοιχτή-ανεξέλεγκτη αγορά, τον λεγόμενο “ζωτικό χώρο” που θέλαν να φτιάξουν οι κεφαλαιοκράτες (επιδίωξη ήδη από την δεκαετία 1920-30 με τους χρηματοδότες των ΝΑΖΙ, δείτε γι αυτό το θέμα εδώ: https://nellypsarrou.com/index.php?option=com_content&task=view&id=497&Itemid=63)].
Το θέμα είναι τεράστιο, και δεν γίνεται να το αναπτύξω εδώ – άλλωστε εδώ δεν γίνεται μια ειλικρινής κουβέντα για τον εθνικισμό, αλλά μια προσπάθεια να βρεθεί η λέξη μου που, αν κατάλληλα διαστρεβλωθεί, θα συνεισφέρει στην περαιτέρω συκοφάντησή μου. Μπορεί όποιος και όποια θέλει να διαβάσει αυτή τη μελέτη που, όπως και όλα μου τα βιβλία, άρθρα και ντοκιμαντέρ, είναι ελεύθερα διαθέσιμα χάριν της ελεύθερης πρόσβασης στην πληροφόρηση (https://nellypsarrou.com/index.php?option=com_content&task=blogcategory&id=19&Itemid=73). Το θέμα είναι ότι, είτε η επιστημονική μου προσέγγιση ήταν σωστή είτε ήταν λάθος, πρόκειται ακριβώς γι’ αυτό: εξαγωγή επιστημονικού συμπεράσματος. Με αυτή την έννοια, δεν έχει νόημα αν πιστεύει ή όχι κανείς τα ίδια με αυτό που είπα στη συνέντευξη για την εθνική ταυτότητα, διότι δεν τίθεται θέμα πίστης, δεν πρόκειται για τις προσωπικές μου αξίες και προσδοκίες, αλλά γι αυτό που αντιλαμβάνομαι ως πραγματικό με βάση τα επιστημονικά εργαλεία που εφαρμόζω. Για παράδειγμα, όταν έγραψα στη διατριβή μου ότι, τα στοιχεία δείχνουν πως “οι εθνικισμοί στο μέλλον θα ενισχυθούν διότι η παγκοσμιοποίηση διαμορφώνει ένα απειλητικό περιβάλλον, και οι άνθρωποι όταν φοβούνται/νιώθουν ανασφάλεια, τείνουν να περιχαρακώνονται στο οικείο”, δεν εξέφραζα έναν ευσεβή πόθο αλλά ένα (δυσοίωνο) συμπέρασμα. Το οικείο, για τις χώρες που δεν είχαν ισχυρή παράδοση έθνους-κράτους, είναι η θρησκεία – εκεί θα έχουμε αύξηση του θρησκευτικού φονταμενταλισμού αντί για της εθνικής ταύτισης.
Με απλά λόγια, η επιστήμη δεν είναι εργαλείο για να εκφράζουμε τα ιδεολογικά ή άλλα μας πιστεύω. Είναι εργαλείο προσέγγισης και ερμηνείας της πραγματικότητας. Οφείλει μάλιστα να είναι αντικειμενική, κάτι που φυσικά δεν καταφέρνει συχνά, ειδικά όταν εμπλέκονται οργανωμένα συμφέροντα και η εξυπηρέτηση προς αυτά από το κράτος. Γι αυτό το λόγο υπάρχει η σύγκρουση συμφερόντων – κι ένας ιατρός που δουλεύει για την Pfizer δεν μπορεί να μιλήσει αντικειμενικά για την αναγκαιότητα του εμβολιασμού, ή ένας εθνικιστής θα αναπαραγάγει επιλεκτικά τα συμπεράσματα που του ταιριάζουν. Αν αυτό δεν γίνεται κατανοητό, έχουμε τα προβλήματα της τελευταίας 3ετίας όπου οι επιστήμονες δεν είχαν δημόσιο λόγο αν δεν υποστήριζαν το κρατικό αφήγημα. Και, δυστυχώς, πολλές αριστερές και α/α ομάδες έπεσαν θύματα της πιο μεγάλης προπαγάνδας: επειδή τις έπεισαν ότι όσοι αντιδρούν είναι ακροδεξιοί, αντέδρασαν ανορθολογικά, χωρίς να εξετάσουν τα όποια επιχειρήματα, παρόλο που μια απλή ματιά θα ήταν αρκετή. Ο ευρύτερος χώρος μας υπήρξε θύμα της προπαγάνδας, προκειμένου να αυτοκατασταλεί – όπως και έγινε (δείτε περισσότερα εδώ: https://nellypsarrou.com/index.php?option=com_content&task=view&id=512&Itemid=63).
Έτσι, λοιπόν, η στρέβλωση της επιστήμης, που την κατέστησε ιδεολογικό εργαλείο, οδήγησε στην εφαρμογή της δυστοπίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού. Δεν θα πω περισσότερα, όποιοι και όποιες ενδιαφέρονται, η εργασία μου Υποχρεωτικός εμβολιασμός, Δίκαιο και Βιοηθική είναι ελεύθερα διαθέσιμη στην ιστοσελίδα μου.
Γράφτηκε ότι “φυσικοποιώ” την εθνική ταυτότητα και ότι αυτό είναι επιχείρημα της ακροδεξιάς. Αυτό θέλαν κάποιοι να διαβάσουν, και αυτό διάβασαν. Όμως, αυτά που είπα για την εθνική ταυτότητα στην πραγματικότητα αποδυναμώνουν τα επιχειρήματα των εθνικιστών. Δηλαδή, είπα πως οι άνθρωποι σε όλες τις χώρες θεωρούν την εθνική τους ταυτότητα και το έθνος τους το καλύτερο του κόσμου, με το πιο ένδοξο παρελθόν κλπ κλπ. Είπα επίσης πως αυτή είναι μια αίσθηση που θα είχαν σε όποιο έθνος κι αν γεννιόντουσαν, και όχι επειδή πράγματι το έθνος τους είναι το καλύτερο που υπάρχει. Αυτό από μόνο του καταρρίπτει το εθνικιστικό επιχείρημα, που λέει “το έθνος μου είναι το καλύτερο, το πιο ένδοξο, το ανώτερο” κλπ. Δείχνει την ισότητα των εθνών, ότι δηλαδή είναι η ψυχολογία μας που μας κάνει να το βλέπουμε έτσι, όχι η πραγματικότητα.
Το να με λένε κάποιοι εθνικίστρια, εκτός από γελοίο και ατεκμηρίωτο, δείχνει πλήρη άγνοια του τι είναι εθνικισμός. Πρόκειται για “αναβάθμιση του κατηγορητηρίου” – όπως κάνει και το κράτος εναντίον ποινικών κρατούμενων που δηλώνουν αναρχικοί. Στην αρχή ήμουν η “υπερασπίστρια” των συλλαλητηρίων και, μετά την διαδικτυακή απάντησή μου ύστερα από 1,5 χρόνο συκοφαντίας, έγινα μακεδονομάχος και συμμετέχουσα σε αυτά. Αυτό από μόνο του δείχνει ότι λένε ψέματα. Καταλαβαίνω ότι πρέπει να αναβαθμιστεί η κατηγορία εναντίον μου, διότι το μένος που επιδεικνύεται χρειάζεται κάποια αληθοφανή επιχειρήματα που να με συνδέουν με την ακροδεξιά, πέραν της συμμετοχής στην ΔΕΥΔΗΒ. Αν συμμετείχα θα το ξέρατε ήδη από τότε αφού θα το διατυμπάνιζα, να είστε σίγουροι.
Δεν διανοούνται κάποιοι ότι δεν είχα σχέση με τα συλλαλητήρια και όμως υπερασπίζομαι το δικαίωμα κάποιων να πάνε χωρίς να πρέπει να τους χλευάζετε ή να τους λέτε φασίστες. Δική μου όμως θέση είναι ότι, “διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπίζομαι
Νελλη Ψαρού: μέχρι τέλους το δικαίωμά σου να το λες”. Αυτή είναι η ανεκτική κοινωνία που οραματίζομαι. Ή φαντάζεστε πως όταν συμμετείχα στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων κρατουμένων, το έκανα επειδή κάναμε τις ληστείες μαζί ή επειδή είχαμε τα ίδια πιστεύω, ή επειδή πήρα κι εγώ μερτικό;
Η κοινωνία που οραματίζονται κάποιοι είναι “άσπρο-μαύρο”, δεν υπάρχει γκρι, ούτε άλλο χρώμα ή απόχρωση. Γι’ αυτό λέω πως, όποια υπεράσπιση κάνουν (δήθεν συμπερίληψη και πολύχρωμες σημαίες, μεταναστευτικό) είναι από ιδεολογικό καθήκον, όχι από εσωτερική κατανόηση.
Αν η Ψαρρού είναι “φασίστρω”, όπως λέτε, και το ίδιο είναι και ο Κασιδιάρης, για παράδειγμα, τι περιθώριο αφήνετε για να περιγράψετε όλες τις ενδιάμεσες καταστάσεις και πολιτικές αποχρώσεις; Ή μήπως όλες οι αναλύσεις που έχω κάνει για τη Χρυσή Αυγή ήταν… εσωκομματική αντιπαράθεση; Τι λέτε γι αυτή την ανάλυση για το ποια είναι στ’ αλήθεια η Χρυσή Αυγή και για την πραγματική σχέση της με τον εθνικισμό, από την οποία με χαρακτηρίσανε δήθεν μακεδονομάχο; https://nellypsarrou.com/index.php?option=com_content&task=view&id=498&Itemid=63
Κάποιοι από αυτούς που ενορχήστρωσαν τις συκοφαντίες θα έπρεπε να ντρέπονται, διότι γνωρίζουν από πρώτο χέρι τον αγώνα μου ενάντια στην κρατική εξουσία, και σε κάθε εξουσία, για την ελευθερία και την προστασία της φύσης, και γιατί έχουμε περάσει δυνατές συντροφικές στιγμές. Η στάση τους θα πρέπει λογικά να τρομοκρατεί τους σημερινούς συντρόφους τους για την περίπτωση που διαφωνήσουν στο μέλλον.
Από το 2018 φωνάζω πως, το να τους λες όλους φασίστες, τους σπρώχνεις στον φασισμό ή σε φασιστικά κόμματα που θα τους καλοπιάσουν με φιλικές προς αυτούς ιδέες. Μιλώ για τον σεβασμό των λαών, την ισότητα των πολιτισμών, την αλληλεγγύη. Όσοι με λένε ακροδεξιά και εθνικίστρια είναι σαν το βοσκό με τον λύκο: όταν πια οι λύκοι ήρθαν, οι χωρικοί δεν τον πίστεψαν, κι έτσι η αγέλη έφαγε το κοπάδι. Κι έτσι σήμερα αν κάποιο κόμμα το πούμε ακροδεξιό, και πράγματι είναι, ποιος μας πιστεύει;
Βέβαια, δεν ξέρω αν είναι η αφέλεια του “βοσκού” ή αν πρόκειται για κάτι πιο στοχευμένο. Όλη αυτή η επίθεση ξεκίνησε μετά τις προβολές του ντοκιμαντέρ Βόρεια Εύβοια, Το Σχέδιο, αρχικά με ψέματα ότι παρουσιάζονται Χρυσαυγήτες στο 1ο μέρος – τους οποίους ποτέ δεν υπέδειξαν, μόνο εμμονικά δείχνουν εμένα- και μετά με αόριστες συκοφαντίες για το 2ο μέρος ότι είναι συνωμοσιολογικό, ενώ δείχνει με αδιάσειστα στοιχεία τον σχεδιασμό της κυβέρνησης και συγκεκριμένων εταιρειών (που κατονομάζονται) για την εκμετάλλευση της Εύβοιας. Αυτή η εξυπηρέτηση στον Μητσοτάκη ελπίζω να τους ωφέλησε σε κάτι, μην κοπιάζουν τζάμπα, κρίμα είναι. Το ότι θυμήθηκαν ότι είμαι “συνεργάτης της ακροδεξιάς” 1,5 χρόνο μετά τη δημιουργία της ΔΕΥΔΗΒ, ταυτοχρόνως με τη στιγμή που προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ σε καταλήψεις και κινηματικούς χώρους με μεγάλη επιτυχία, είναι αξιοσημείωτο. Η ταύτισή τους δε με το αφήγημα της εξουσίας (“όποιος διαφωνεί μαζί μας είναι ακροδεξιός”), θέτει ένα θέμα για τα δικά τους πιστεύω, αξίες και ιδεολογία, όχι για τα δικά μου.
[Το έχω κάνει και με ιδιωτικό μέιλ, θα το κάνω και δημόσια: να κάνετε προβολή του ντοκιμαντέρ και εκεί, παρουσία μου, να μας πείτε δημόσια ποια είναι τα ΧΑ άτομα και τα συνωμοσιολογικά χαρακτηριστικά του.]
Δεύτερον, γυρνάω στο σχόλιο από τις Κραυγές από τα Κελιά, που λέει ότι δεν έπρεπε να μιλήσω στο Δίκτυο Ελληνισμού, γιατί να χαρίζω την ενέργειά μου σε φασιστοειδή εγχειρήματα. Εγώ θεωρώ ακριβώς το αντίθετο. Καταρχάς, για μένα οι φασίστες είναι αυτοί που συνεργάζονται με το κράτος για να κάνουν τη δουλειά που αυτό δεν μπορεί να κάνει. Προφανώς, δεν έχω καμία σχέση με το Δίκτυο Ελληνισμού (που δεν τους θεωρώ φασίστες, αλλά διαφωνώ ριζικά με τα πολιτικά τους προτάγματα), αν είχα θα συνέχιζα την πορεία μου μαζί τους. Όμως, η δυνατότητα που είχα να υπερασπιστώ τους μετανάστες και την ανεξιθρησκεια σε κείνη την διημερίδα, και το γεγονός ότι πολλοί συνομιλητές συμφώνησαν μαζί μου, είναι μία “σχισμή” που θεωρώ πως πρέπει να είμαστε εκεί για να την διευρύνουμε. Ο ιδρυματισμός του να συνομιλώ με όσους ταιριάζω περισσότερο δεν με εκφράζει. Μοιάζει με τις τερατογενέσεις της ενδογαμίας! Και όσοι παρακολουθούσαν εκείνη την διημερίδα προέρχονταν από διάφορες πολιτικές αντιλήψεις και τάσεις. Γιατί να τους “χαρίσω” από μόνη μου προς μια μεριά; Για να διατηρήσω τη δική μου ιδεολογική καθαρότητα; Όποιος ψάχνει την ιδεολογική του καθαρότητα, διαφέρει πολύ από όσους επιζητούν την φυλετική ή εθνική τους καθαρότητα; Όπως φαίνεται από τον φανατισμό που επιδεικνύεται, όχι και πολύ.
[Και ναι, μπορεί και το Δίκτυο να το πεις ακροδεξιό, αλλά ποιος ο λόγος να βάζεις ένα λινκ από σάιτ με ναζιστικά σύμβολα και να λες, να το σάιτ του Δικτύου; Ποιος ο λόγος να πεις ψέματα αν δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στα δύο;]
Σε κάθε περίπτωση, παρά τις διαφωνίες μας, συζητήσαμε εποικοδομητικά, και από αυτό είμαστε κερδισμένες. Κι αυτό είναι το κέρδος σε κάθε καλοπροαίρετη συνάντηση.
ΥΓ1: η ιδεολογικοποίηση της επιστήμης είναι συνηθισμένη, όχι μόνο ανάμεσά μας, αλλά και ανάμεσα στους επιστήμονες. Ως παράδειγμα, που ενδιαφέρει εδώ επειδή σχετίζεται με τον εθνικισμό, είναι επιστημονικό άρθρο μου που δημοσιεύτηκε πριν χρόνια. Σε αυτό ανάλυα με δεδομένα την προσπάθεια της ΕΕ να κατασκευάσει ένα ευρωπαϊκό εθνικό κράτος που θα αντικαταστήσει τα υπάρχοντα. Αν και η προσπάθεια αυτή επικαλείται το “πρόβλημα του εθνικισμού”, που έτσι θα εξαλειφθεί, δεν ομολογείται ανοιχτά και, επιπλέον, είναι ξεκάθαρα εθνικιστική – υπό την έννοια της κατασκευής ευρωπαϊκής εθνικής ταυτότητας, ευρωπαϊκού συντάγματος, στρατού, σημαίας, νομίσματος κλπ κλπ., όπως αυτά ορίζονται συγκεκριμένα στις πολιτικές επιστήμες. Το ενδιαφέρον είναι ότι οι συνάδελφοι επιστήμονες που ήταν υπέρ αυτού του προτάγματος της ΕΕ αρνούνταν να παραδεχτούν ότι αυτή είναι μια εθνικιστική διαδικασία, και ότι η ΕΕ επιθυμεί μία τέτοια κατασκευή, παρόλο κάποιοι από αυτούς πιστεύουν κατά τα άλλα ότι τα κράτη-εθνη είναι κατασκευές εξ ολοκλήρου (αυτή είναι η μία τάση στη σχετική βιβλιογραφία). Το ύστατο επιχείρημα σε κατ ιδίαν κουβέντες ήταν ότι “Μα, ποιος θα αντιταχθεί στην Αμερική”! Επιχείρημα πολιτικό, και όχι επιστημονικό. Το άρθρο δημοσιεύτηκε εδώ: https://nellypsarrou.com/PDF/EuropeanIntegrationEEPE.pdf
