ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ

Είμαστε μια συλλογικότητα που συσπειρώνει υποκείμενα από τον ελευθεριακό χώρο και το χώρο της κινηματικής αριστεράς, με σκοπό την υπεράσπιση των θεμελιωδών ατομικών και συλλογικών ελευθεριών και δικαιωμάτων.

Βρισκόμαστε απέναντι σε κάθε μορφή εθνικισμού κι εθνοκεντρισμού, φασισμού, ρατσισμού, σεξισμού, φυλετισμού κι ιδεολογικού "δικαιωματισμού" και εναντιωνόμαστε σε κάθε μορφή κεφαλαιοκρατικών υπερεθνικών ολοκληρώσεων. Δεν είμαστε κόμμα, ούτε και θέλουμε να γίνουμε, και λειτουργούμε έξω και μακριά από ιεραρχικές δομές.

Είμαστε εδώ με σκοπό να ασκήσουμε πολιτική κριτική, είτε με κείμενα είτε με την παρουσία μας στο δρόμο, με στόχο να συσπειρώσουμε όσους εξακολουθούν να παραμένουν κριτικά σκεπτόμενοι και αντιστέκονται συγκροτώντας τα αναχώματα στα σχέδια του καπιταλιστικού ολοκληρωτισμού. 

Τασσόμαστε ξεκάθαρα ενάντια στον υποχρεωτικό εμβολιασμό, αλλά και στον υγειονομικό ολοκληρωτισμό και στην ιατρικοποίηση της πολιτικής που μας μας επιβάλλονται. Κατά τον ίδιο τρόπο αντιπαλεύουμε το αφήγημα του «καθολικού, μαζικού εμβολιασμού», καθώς στηρίζει την υποχρεωτικότητα σε “αριστερή” διάλεκτο.    

Προτάσσουμε τον αγώνα μας απέναντι σε όλους τους διαχωρισμούς, τα προνόμια, τις απολύσεις και κάθε είδους αναστολή εργασίας με ή χωρίς αφορμή τον εμβολιασμό, αλλά και στη νεοφιλελεύθερη διάλυση κάθε προστασίας των εργασιακών δικαιωμάτων γενικότερα.

Είμαστε κατά των υγειονομικών πιστοποιήσεων, των συστημάτων κοινωνικής πίστωσης (social credit system), του μόνιμου "καθεστώτος εξαίρεσης", της διαρκούς "κατάστασης έκτακτης ανάγκης", της επιβολής μάσκας και της “κοινωνικής αποστασιοποίησης”.    

Θεωρούμε τον ιό υπαρκτό φυσικά κι εν δυνάμει επικίνδυνο για κάποιες (λίγες) κατηγορίες του πληθυσμού, αλλά την “πανδημία” σε μεγάλο βαθμό υπερδιογκωμένη κι επινοημένη, με σκοπό την προώθηση από την εξουσία του ψηφιακού πανοπτικού, της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, της επιτάχυνσης της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, του αναδυόμενου τεχνοκρατικού ολοκληρωτισμού, της ενίσχυσης του Μεγάλου Κράτους και του δυτικού νεοδεσποτισμού κατά τα πρότυπα της Κίνας.  

Επομένως για μας η “υγειονομική κρίση” αποτελεί μέρος της καπιταλιστικής κρίσης και πολιορκητικό κριό για τη μετάβαση στη βιοπολιτική διαχείριση των κοινωνιών.  Συνέχεια δε αυτής αποτελούν η πολεμική κρίση, η επισιτιστική κρίση, η ενεργειακή κρίση, η ακρίβεια κι η "κλιματική κρίση", καθώς και κάθε άλλη "κρίση", που κράτος και υπερεθνικοί οργανισμοί επιλέγουν να διαχειριστούν και να μεθοδεύσουν, πάντα εις βάρος μας φυσικά.

Είμαστε άνθρωποι. Κι έτσι απαιτούμε να αντιμετωπιζόμαστε. Γιατί είναι άλλο πράγμα να ζεις κι άλλο πράγμα να επιβιώνεις.

Επικοινωνήστε μαζί μας στο contradystopia@gmail.com

"Aς πιούμε στην υγειά των τρελών, των απροσάρμοστων, των επαναστατών, των ταραχοποιών.
Σε αυτούς που βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά, που δεν τιμούν τους κανόνες, που δεν σέβονται την τάξη.
Μπορεί να τους επαινέσεις, να διαφωνήσεις, να δυσπιστήσεις, να τους δοξάσεις ή να τους κακολογήσεις.
Αλλά δεν μπορείς να τους αγνοήσεις.
Γιατί αλλάζουν πράγματα.
Βρίσκουν, φαντάζονται, βοηθάνε, ερευνούν, φτιάχνουν, εμπνέουν.
Σπρώχνουν μπροστά τα πάντα.
Ίσως, πρέπει να είναι τρελοί.
Πώς αλλιώς θα κοιτάξουν ένα άδειο καμβά και θα δουν έργο τέχνης;
Ή θα καθίσουν στη σιωπή και θ’ ακούσουν τραγούδι που δεν έχει γραφτεί;
Εκεί που κάποιοι βλέπουν τρελούς, εμείς βλέπουμε μεγαλοφυΐες.
Γιατί οι άνθρωποι που είναι αρκετά τρελοί για να πιστεύουν ότι μπορούν ν’ αλλάξουν τον κόσμο, είναι αυτοί που στο τέλος το κάνουν.
Οι μόνοι που αξίζουν για μένα είναι οι τρελοί, αυτοί που τρελαίνονται να ζήσουν, να μιλήσουν, να σωθούν, που ποθούν τα πάντα την ίδια στιγμή, αυτοί που ποτέ δεν χασμουριούνται ή δεν λένε κοινότοπα πράγματα, αλλά πού καίγονται, καίγονται, καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά". (Jack Kerouac)