Τυπώθηκε και κυκλοφορεί η νέα μπροσούρα της Συνέλευσης ενάντια στη Βιοεξουσία και την Κλεισούρα Κριτική του Διαχωρισμού 2. Η συμβολή του ρευστού νεοφιλελεύθερου απαρτχάιντ στην αναδιάρθρωση-διάλυση του ΕΣΥ και οι κοινωνικές-ταξικές αντιστάσεις.
Το πρώτο μέρος της μπροσούρας περιλαμβάνει τέσσερα κεφάλαια.Το πρώτο κεφάλαιο αναλύει τη συνολική στρατηγική του καπιταλιστικού κράτους αυτά τα 2,5 χρόνια που στόχο είχε να εμποδίσει το προλεταριάτο να εκμεταλλευτεί την πανδημία προς όφελός του. Στόχο που τον πέτυχε πρώτα μέσω των λοκντάουν και σε μια δεύτερη φάση μέσω των διαχωρισμών που επέβαλε ο υποχρεωτικός, μαζικός και καθολικός εμβολιασμός. Η επιτυχία του στόχου εξασφαλίστηκε με την αμέριστη συνεισφορά της αριστεράς και της α/α πλευράς του μενουμεσπιτικού/εμβολιολατρικού τόξου.
Στο δεύτερο κεφάλαιο αναλύονται οι πολλαπλές χρήσεις του εμβολίου, τα εμβόλια ως αξία χρήσης για τα αφεντικά. Είναι γεγονός ότι τα πιστοποιητικά εμβολιασμού/πρόσφατης νόσησης/αρνητικών rapid test δεν είχαν, όπως αποδείχτηκε, καμιά υγειονομική σημασία και η πολυθρύλητη «Επιχείριση Ελευθερία» απέτυχε σε όλους τους επιδημιολογικούς στόχους της. Αν σκεφτεί, όμως, καμιά ότι η πολιτική του υποχρεωτικού/μαζικού εμβολιασμού και του συνακόλουθου ιδιότυπου νεοφιλελεύθερου απαρτχάιντ, δηλαδή η δοκιμασμένη πια πολιτική των ρευστών διαχωρισμών εντός της εργατικής τάξης, είχε σαν στόχο τον έμμεσο μισθό μας, τη γενικότερη πειθάρχησή μας στις προσταγές των αφεντικών και την εδραίωση ενός βιομηχανοποιημένου, φτηνού, just in time μοντέλου ιατρικής που θα επιτηρεί, θα διαχειρίζεται και θα επιμερίζει τα ρίσκα που δημιουργεί ένα καπιταλιστικό μοντέλο συσσώρευσης σε κρίση, τότε η «Επιχείρηση €λευθερία» υπήρξε αρκετά επιτυχής.
Στο τρίτο κεφάλαιο αναλύεται διεξοδικά η επιτυχία αυτής της πολιτικής στον τομέα της υγείας. Η αναδιάρθρωση-διάλυση του ΕΣΥ εξετάζεται πρώτα υπό το πρίσμα των πολιτικών «εσωτερικής υποτίμησης» στα πρώτα χρόνια των μνημονίων και κατόπιν υπό το πρίσμα της αναβαθμισμένης συνέχισης αυτών των ίδιων πολιτικών την περίοδο της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας (και ενόσω οι εμβολιολάτρες, εντός και εκτός «χώρου», απειλούσαν ότι θα μας εμβολιάσουν όλες).
Πιο συγκεκριμένα αναλύεται ο πρόσφατος νόμος για την αναδιάρθρωση του ΕΣΥ (Μάιος 2022) και οι εφαρμοστικές του διατάξεις με όνομα «ενίσχυση της πρωτοβάθμιας υγείας» (που κάθε άλλο παρά αυτό φυσικά είναι!). Γιατί όλα αυτά πέρασαν στο ντούκου όχι μόνο από το εμβολιολατρικό πολιτικό τόξο (πράγμα άλλωστε αναμενόμενο), αλλά ΚΑΙ από ένα κομμάτι του κινήματος ενάντια στον υποχρεωτικό/μαζικό/καθολικό εμβολιασμό, θα το καταλάβει κανείς/καμία, αν διαβάσει όλο το πρώτο μέρος.
Το τέταρτο κεφάλαιο αναφέρεται στον κοινό αγώνα υγειονομικών και χρηστών υγείας στον οποίο συμμετείχαμε από τον Αύγουστο του 2021 μέχρι σήμερα. Αποτελείται από κάποιες πρώτες σημειώσεις απολογισμού σχετικά με το μόνο κίνημα που προσπάθησε να αντιταχθεί στην παραπάνω επίθεση (αν όχι στο σύνολό της, πάντως σίγουρα στο κομμάτι των υποχρεωτικοτήτων), αυτό των ανεσταλμένων υγειονομικών, και αναδεικνύονται οι αντιφάσεις και οι εσωτερικές του συγκρούσεις.
Το δεύτερο μέρος επικαιροποιεί την άλλη μπροσούρα που εκδώσαμε πρόσφατα, Το Προλεταριακό Σώμα ως Πεδίο Πολιτικής Διαμάχης, περνώντας από τους ταξικούς αγώνες ενάντια στον υποχρεωτικό εμβολιασμό στην Αγγλία του 19ου αιώνα στις προλεταριακές αντιστάσεις στον υποχρεωτικό εμβολιασμό τον 21ο αιώνα.
Αναφέρεται σε αγώνες ενάντια στα λοκντάουν και τις υποχρεωτικότητες σε διεθνές επίπεδο τα δύο τελευταία χρόνια.
Περιλαμβάνονται κείμενα για τις αντιστάσεις στη Γερμανία (αναφορά με την οποία ολοκληρώνεται η επισκόπηση των αντιστάσεων στην Ευρώπη που είχαμε ξεκινήσει το φθινόπωρο, καταπιανόμενοι με τους αγώνες ενάντια στα υγειονομικά πιστοποιητικά στη Γαλλία και την Ιταλία, βλ. https://tinyurl.com/bdfezvfj), την προλεταριακή εξέγερση στη Γουαδελούπη και τη Μαρτινίκα (μια εξέγερση που ήταν ταυτόχρονα ενάντια στη φτώχεια, την ακρίβεια και τις υποχρεωτικότητες -το τονίζουμε αυτό για όσους και όσες θέλουν εδώ στην Ελλάδα να κρατήσουν αυτά τα ζητήματα διαχωρισμένα το ένα από το άλλο) και τον Καναδά.
Στο μεγαλύτερο από τα τέσσερα κείμενα που περιλαμβάνονται στο δεύτερο μέρος –Κρατικές Επιβολές και Από-Τα-Κάτω Αντιστάσεις στην Αφρική εν μέσω Πανδημίας– γίνεται εκτενής αποδόμηση της απάτης που κυκλοφορεί εδώ και μήνες περί «τρίτου κόσμου που διψά για εμβόλια ενόσω ο λευκοί προνομιούχοι τα απορρίπτουν».
Με τις δύο πρόσφατες εκδόσεις μας ολοκληρώνουμε τη διάλυση της προπαγάνδας που είχε εξαπολύσει η κυβέρνηση, το κκε, ο σύριζα και ο αναρχοσταλινισμός εναντίον του κινήματος απείθειας στις κρατικές και καπιταλιστικές εντολές.
Κυκλοφορεί σε στέκια, καταλήψεις και επιλεγμένα βιβλιοπωλεία.
Το πρώτο μέρος της μπροσούρας περιλαμβάνει τέσσερα κεφάλαια.Το πρώτο κεφάλαιο αναλύει τη συνολική στρατηγική του καπιταλιστικού κράτους αυτά τα 2,5 χρόνια που στόχο είχε να εμποδίσει το προλεταριάτο να εκμεταλλευτεί την πανδημία προς όφελός του. Στόχο που τον πέτυχε πρώτα μέσω των λοκντάουν και σε μια δεύτερη φάση μέσω των διαχωρισμών που επέβαλε ο υποχρεωτικός, μαζικός και καθολικός εμβολιασμός. Η επιτυχία του στόχου εξασφαλίστηκε με την αμέριστη συνεισφορά της αριστεράς και της α/α πλευράς του μενουμεσπιτικού/εμβολιολατρικού τόξου.
Στο δεύτερο κεφάλαιο αναλύονται οι πολλαπλές χρήσεις του εμβολίου, τα εμβόλια ως αξία χρήσης για τα αφεντικά. Είναι γεγονός ότι τα πιστοποιητικά εμβολιασμού/πρόσφατης νόσησης/αρνητικών rapid test δεν είχαν, όπως αποδείχτηκε, καμιά υγειονομική σημασία και η πολυθρύλητη «Επιχείριση Ελευθερία» απέτυχε σε όλους τους επιδημιολογικούς στόχους της. Αν σκεφτεί, όμως, καμιά ότι η πολιτική του υποχρεωτικού/μαζικού εμβολιασμού και του συνακόλουθου ιδιότυπου νεοφιλελεύθερου απαρτχάιντ, δηλαδή η δοκιμασμένη πια πολιτική των ρευστών διαχωρισμών εντός της εργατικής τάξης, είχε σαν στόχο τον έμμεσο μισθό μας, τη γενικότερη πειθάρχησή μας στις προσταγές των αφεντικών και την εδραίωση ενός βιομηχανοποιημένου, φτηνού, just in time μοντέλου ιατρικής που θα επιτηρεί, θα διαχειρίζεται και θα επιμερίζει τα ρίσκα που δημιουργεί ένα καπιταλιστικό μοντέλο συσσώρευσης σε κρίση, τότε η «Επιχείρηση €λευθερία» υπήρξε αρκετά επιτυχής.
Στο τρίτο κεφάλαιο αναλύεται διεξοδικά η επιτυχία αυτής της πολιτικής στον τομέα της υγείας. Η αναδιάρθρωση-διάλυση του ΕΣΥ εξετάζεται πρώτα υπό το πρίσμα των πολιτικών «εσωτερικής υποτίμησης» στα πρώτα χρόνια των μνημονίων και κατόπιν υπό το πρίσμα της αναβαθμισμένης συνέχισης αυτών των ίδιων πολιτικών την περίοδο της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας (και ενόσω οι εμβολιολάτρες, εντός και εκτός «χώρου», απειλούσαν ότι θα μας εμβολιάσουν όλες).
Πιο συγκεκριμένα αναλύεται ο πρόσφατος νόμος για την αναδιάρθρωση του ΕΣΥ (Μάιος 2022) και οι εφαρμοστικές του διατάξεις με όνομα «ενίσχυση της πρωτοβάθμιας υγείας» (που κάθε άλλο παρά αυτό φυσικά είναι!). Γιατί όλα αυτά πέρασαν στο ντούκου όχι μόνο από το εμβολιολατρικό πολιτικό τόξο (πράγμα άλλωστε αναμενόμενο), αλλά ΚΑΙ από ένα κομμάτι του κινήματος ενάντια στον υποχρεωτικό/μαζικό/καθολικό εμβολιασμό, θα το καταλάβει κανείς/καμία, αν διαβάσει όλο το πρώτο μέρος.
Το τέταρτο κεφάλαιο αναφέρεται στον κοινό αγώνα υγειονομικών και χρηστών υγείας στον οποίο συμμετείχαμε από τον Αύγουστο του 2021 μέχρι σήμερα. Αποτελείται από κάποιες πρώτες σημειώσεις απολογισμού σχετικά με το μόνο κίνημα που προσπάθησε να αντιταχθεί στην παραπάνω επίθεση (αν όχι στο σύνολό της, πάντως σίγουρα στο κομμάτι των υποχρεωτικοτήτων), αυτό των ανεσταλμένων υγειονομικών, και αναδεικνύονται οι αντιφάσεις και οι εσωτερικές του συγκρούσεις.
Το δεύτερο μέρος επικαιροποιεί την άλλη μπροσούρα που εκδώσαμε πρόσφατα, Το Προλεταριακό Σώμα ως Πεδίο Πολιτικής Διαμάχης, περνώντας από τους ταξικούς αγώνες ενάντια στον υποχρεωτικό εμβολιασμό στην Αγγλία του 19ου αιώνα στις προλεταριακές αντιστάσεις στον υποχρεωτικό εμβολιασμό τον 21ο αιώνα.
Αναφέρεται σε αγώνες ενάντια στα λοκντάουν και τις υποχρεωτικότητες σε διεθνές επίπεδο τα δύο τελευταία χρόνια.
Περιλαμβάνονται κείμενα για τις αντιστάσεις στη Γερμανία (αναφορά με την οποία ολοκληρώνεται η επισκόπηση των αντιστάσεων στην Ευρώπη που είχαμε ξεκινήσει το φθινόπωρο, καταπιανόμενοι με τους αγώνες ενάντια στα υγειονομικά πιστοποιητικά στη Γαλλία και την Ιταλία, βλ. https://tinyurl.com/bdfezvfj), την προλεταριακή εξέγερση στη Γουαδελούπη και τη Μαρτινίκα (μια εξέγερση που ήταν ταυτόχρονα ενάντια στη φτώχεια, την ακρίβεια και τις υποχρεωτικότητες -το τονίζουμε αυτό για όσους και όσες θέλουν εδώ στην Ελλάδα να κρατήσουν αυτά τα ζητήματα διαχωρισμένα το ένα από το άλλο) και τον Καναδά.
Στο μεγαλύτερο από τα τέσσερα κείμενα που περιλαμβάνονται στο δεύτερο μέρος –Κρατικές Επιβολές και Από-Τα-Κάτω Αντιστάσεις στην Αφρική εν μέσω Πανδημίας– γίνεται εκτενής αποδόμηση της απάτης που κυκλοφορεί εδώ και μήνες περί «τρίτου κόσμου που διψά για εμβόλια ενόσω ο λευκοί προνομιούχοι τα απορρίπτουν».
Με τις δύο πρόσφατες εκδόσεις μας ολοκληρώνουμε τη διάλυση της προπαγάνδας που είχε εξαπολύσει η κυβέρνηση, το κκε, ο σύριζα και ο αναρχοσταλινισμός εναντίον του κινήματος απείθειας στις κρατικές και καπιταλιστικές εντολές.
Κυκλοφορεί σε στέκια, καταλήψεις και επιλεγμένα βιβλιοπωλεία.
