Η πανδημία του κορωνοϊού υπήρξε εξαρχής μια πλαστή κρίση καινοφανών πρωτοκόλλων: νέος ορισμός του κρούσματος και δη «ασυμπτωματικού κρούσματος» (1)˙ νέος ορισμός της αιτίας θανάτου με την δημιουργία κοινής δεξαμενής θανάτων από/με κόβιντ, με μόνο κριτήριο ένα θετικό τεστ κάποια στιγμή στο παρελθόν, χωρίς καν άμεση συσχέτιση νόσου-θανάτου (2)˙ μαζική χρήση αναξιόπιστων τεστ στο σύνολο του υγιούς πληθυσμού, παρουσίαση απόλυτων αριθμών χωρίς μέτρο σύγκρισης ούτε με το παρελθόν, ούτε με τις υπόλοιπες αιτίες θανάτου˙ έλεγχος πιστοποιητικών που δεν πιστοποιούν τίποτα (3)˙ υποβάθμιση της παραδοσιακά ανώτερης φυσικής ανοσίας σε σύγκριση με την ανοσία που παρέχουν τα εμβόλια˙ δημιουργία ενός δυσκίνητου, μονοθεματικού και αποδυναμωμένου συστήματος υγείας με μείωση του προϋπολογισμού για την υγεία, απολύσεις/αναστολές υγειονομικού προσωπικού και ιδιωτικοποιήσεις, την ίδια στιγμή που σύμφωνα με το καθεστωτικό αφήγημα ζούμε μια πολύνεκρη πανδημία που μόνο το δημόσιο σύστημα υγείας μπορεί να αντιμετωπίσει˙ δογματική απόρριψη της ευθύνης των πειραματικών εμβολίων για οποιαδήποτε παρενέργεια (το ακριβώς αντίθετο από την «διασταλτική καταγραφή» (4) θανάτων από/με κόβιντ).
Με βάση όλα αυτά τα πρωτόκολλα δημιουργείται ένα επίπλαστο αφήγημα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της εξουσίας για να επιβάλει κατά το δοκούν κατάσταση έκτακτης ανάγκης και μέσω της άρτια ενορχηστρωμένης κατατρομοκράτησης των πληθυσμών να παρακάμπτει κάθε δημοκρατικό θεσμό, να επιβάλει πρόστιμα, απολύσεις και διαχωρισμούς αδιανόητους για τις δυτικές κοινωνίες στην προ κορωνοιού εποχή.
Όλα αυτά βασισμένα σε μια δογματική συστημική αντί-επιστήμη, χειραγωγούμενη από πολιτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα, σε μια εποχή που οι συνθήκες είναι ώριμες για εδραίωση συστημάτων πλήρους παρακολούθησης και τεχνοκρατικού ελέγχου των πληθυσμών μέσω κεντρικών ενοποιημένων βάσεων δεδομένων, ψηφιακών πιστοποιητικών και QR codes.
Οι αντιφάσεις των «ειδικών», οι αντιφάσεις της ζωντανής πραγματικότητας που βιώνουμε και της προβαλλόμενης από τα κυρίαρχα ΜΜΕ, το υποτιθέμενο τείχος ανοσίας (βάση της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού και του υγειονομικού απαρτχάιντ) που τελικά δεν χτίζεται ενώ ήταν εξαρχής επιστημονικά ξεκάθαρο πως δεν επρόκειτο ποτέ να υπάρξει με αυτά τα εμβόλια για αυτό το είδος ιού, ο τραγέλαφος με τα πιστοποιητικά εμβολιασμού και νόσησης που ορίζονται αυθαίρετα για πολιτικούς σκοπούς (5), οι covid-free χώροι μόνο για εμβολιασμένους που αποδείχτηκαν εστίες υπερμετάδοσης (6) και γενικότερα η ευαγγελιζόμενη ελευθερία που θα ερχόταν με τον εμβολιασμό και αποδείχτηκε φενάκη δεν είναι παρά οι ρωγμές της εικονικής πραγματικότητας μέσα στην οποία η κοινωνία βυθίζεται όλο και πιο βαθιά, όλο και πιο ενορχηστρωμένα, παραλυμένη από τον φόβο και συμμορφούμενη σε οποιονδήποτε θα της προσφέρει το υπέρτατο αγαθό της σύγχρονης βιοπολιτικής, τη «μη νόσηση».
Με δεδομένο πως κάποιος δεν έχει να φοβηθεί τον θάνατο μόνο αν είναι ήδη νεκρός, οι «ευσυνείδητοι» πολίτες της μετά-κόβιντ εποχής θα πρέπει να προσεγγίσουν τον θάνατο όσο το δυνατόν περισσότερο, ώστε να κερδίσουν τη γυμνή βιολογική τους ύπαρξη. Ασφαλώς συνεπικουρούμενοι από τις μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες στις οποίες θα παραχωρήσουν τον πλήρη έλεγχο του ανοσοποιητικού τους συστήματος, όσο και από τα ολοκληρωτικά μεταδημοκρατικά καθεστώτα που θα τους εγγυηθούν την προστασία από κατασκευασμένους κινδύνους, επιβάλλοντας ατζέντες διεθνών κέντρων για το καλό μας όπως το αντιλαμβάνονται μη εκλεγμένοι, εξουσιομανείς μεγιστάνες. Βιώνουμε το τέλος της πολιτικής και περνάμε στη βιοπολιτική (7), όπου οι ελευθερίες μας δεν μπορούν να αποτελούν δικαιώματα παρά μόνο παραχώρηση του κράτους, «αδειοδοτούμενη ελευθερία» (8).
- κρούσμα: εκδήλωση συμπτωμάτων προσβολής από μολυσματική νόσο (Λεξικό της Νέας Ελληνικής γλώσσας, Μπαμπινιώτης 2002)
- «Πάντως, πρέπει να τονισθεί ότι η χώρα μας μέχρι σήμερα ακολουθεί το μοντέλο καταγραφής των θανάτων από κορονοϊό που έχει ορίσει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας σύμφωνα με τον οποίο όσο διάστημα και να περάσει από την ημέρα εντοπισμού ενός κρούσματος εάν ο ασθενής χάσει τη ζωή του, θεωρείται ότι έχει πεθάνει λόγω covid. Αντίθετα, στη Βρετανία εάν περάσουν 28 ημέρες και ο ασθενής χάσει μετά τη ζωή του δε θεωρείται θάνατος από κορονοϊό» (πρόεδρος του ΕΟΔΥ, καθηγητής Παιδιατρικής Θεοκλής Ζαούτης). https://tinyurl.com/yc5kj9yb
- «H καθηγήτρια επιδημιολογίας, Αθηνά Λινού μίλησε για την κατάργηση του πιστοποιητικού εμβολιασμού, σημειώνοντας πως έχει καταργηθεί η λειτουργικότητα του, καθώς νοσούν και οι εμβολιασμένοι.» https://tinyurl.com/bdzzp6zc
- «Έχουμε επιλέξει ως χώρα να κάνουμε ίσως την πιο διασταλτική ερμηνεία στην ΕΕ ως προς την καταγραφή των νεκρών από ή με Covid ακολουθώντας τις οδηγίες του ΠΟΥ.» (Άκης Σκέρτσος, υπουργός επικρατειας) https://tinyurl.com/5n879t2s
- «Η χώρα μας, λόγω του ότι ήθελε να ενισχύσει τον εμβολιασμό, αυτούς τους χρόνους τους είχε συντμήσει, δηλαδή το πιστοποιητικό νόσησης είναι τριμήνου και για του εμβολιασμού λέγαμε ότι από το 7μηνο και μετά λογίζεσαι ως ανεμβολίαστος.» (Θάνος Πλεύρης, υπουργός Υγείας) https://tinyurl.com/4t54mnv3
- https://tinyurl.com/yc22z88v
- «Πλέον είναι παράνομο να υπάρχεις, εκτός και αν στο επιτρέπει η εκάστοτε εξουσία. Πολιτική είναι η ρύθμιση των ανθρώπινων σχέσεων, βιοπολιτική όμως είναι η πολιτική ρύθμιση της ίδιας της ύπαρξης του ανθρώπου. Η παλαιά συμφωνία της ιδιωτικής ύπαρξης και της δημόσιας πράξης δεν υπάρχει πια. Πλέον έχεις καταστεί δημόσιος ο ίδιος.» (Κωνσταντίνος Σταμάτης)
- «Η αδειοδότηση είναι μια ενέργεια, η οποία δεν δίνει νέα δικαιώματα, αλλά επιτρέπει την άσκηση και την εφαρμογή των ήδη υπαρχόντων δικαιωμάτων.» (Giorgio Agamben) https://tinyurl.com/y8axh8h6
