Στο λυκόφως του 2019 και στις αρχές του 2020 η Ανθρωπότητα βίωσε την εμφάνιση του covid 19. Ο ιός αυτός και η συνεπακόλουθη υγειονομική κρίση που προκάλεσε είχε ως απότοκο να αλλάξει δραστικά κάθε πτυχή της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας. Οι κυρίαρχοι βρήκαν την τέλεια ευκαιρία για να προωθήσουν, μέσω των κυβερνήσεων μαριονετών τους, τα ακραία σχέδια τους, που συνοψίζονται στον όρο Μεγάλη Επανεκκίνηση και συνοδεύονται από βαρύγδουπους όρους όπως ο Ψηφιακός Μετασχηματισμός.
Οι εξουσιαστικές ελίτ λοιπόν άδραξαν την ευκαιρία που τους έδωσε το καθεστώς έκτακτης ανάγκης που επιβλήθηκε δήθεν για την καταπολέμηση του ιού, και άρχισαν το ξεθεμελίωμα των εργασιακών και κοινωνικών σχέσεων. Υποτίθεται, πως η χρήση των νέων τεχνολογιών, θα ήταν επ΄ ωφελεία των πολιτών και των εργαζομένων και θα βελτίωνε τη ζωή τους, ωστόσο αυτό αποδείχτηκε πως ήταν μια φενάκη, μια καλοστημένη απάτη, και απώτερος στόχος ήταν, μεταξύ άλλων, η αύξηση των κερδών τους, η απελευθέρωση των απολύσεων, η αποξένωση της κοινωνίας και η φτωχοποίηση της συντριπτικής της πλειοψηφίας.
Στο πλαίσιο λοιπόν αυτό, άρχισε και ο δήθεν ψηφιακός μετασχηματισμός της ελληνικής οικονομίας και των μεγάλων επιχειρήσεων αυτής, που διαφημίστηκε από τους κυβερνώντες ως το απαραίτητο βήμα για την μετάβαση στην 4η Βιομηχανική επανάσταση. Οι πρώτες επιχειρήσεις που έσπευσαν να αξιοποιήσουν αυτόν τον σχεδιασμό ήταν οι συστημικές Τράπεζες, δήθεν για να παρέχουν καλύτερες υπηρεσίες στους πελάτες τους.
Στο σημείο αυτό, αξίζει μια μικρή παρένθεση και μια σύντομη ιστορική αναδρομή. Το 2012 οι ελληνικές συστημικές τράπεζες έφτασαν ένα βήμα πριν την κατάρρευση και διασώθηκαν χάρη στις ανακεφαλαιοποιήσεις, τις οποίες πληρώσαμε ΕΜΕΙΣ! 50 δις περίπου χρεώθηκε το ελληνικό Κράτος μέσω του 2ου Μνημονίου, χρήματα τα οποία προφανώς και φορτώθηκαν στις πλάτες του λαού, για να "σωθούν" οι Τράπεζες, οι οποίες ωστόσο παρέμειναν υπό ιδιωτικό έλεγχο! Η ελληνική έκδοση της λογικής του παραλόγου προέβλεπε και προβλέπει πως τα κέρδη τα μοιράζονται οι ιδιώτες ολιγάρχες, αλλά τις ζημίες τις αναλαμβάνει ο λαός…
Επανερχόμενοι λοιπόν στο σήμερα, οι Τράπεζες ξεκίνησαν να υλοποιούν τα σχέδιά τους για ψηφιακό μετασχηματισμό, με μπροστάρη την Τράπεζα Πειραιώς. Αρχικά λοιπόν, η Πειραιώς άρχισε να κλείνει καταστήματα (περίπου το 70% έχουν κλείσει!) αδιαφορώντας για το αν αφήνει ολόκληρα νησιά, ορεινές περιοχές και παραμεθόριες πόλεις χωρίς ΚΑΝΕΝΑ κατάστημα και στη συνέχεια προχώρησε σε ΧΙΛΙΑΔΕΣ "εθελούσιες" αποχωρήσεις υπαλλήλων… Τώρα, πόσο εθελούσια είναι μια αποχώρηση, όταν πάνω από το κεφάλι σου επικρέμεται η δαμόκλειος σπάθη της απόλυσης, αυτό είναι μια άλλη, πονεμένη ιστορία…
Ωστόσο, δεν σταμάτησε εκεί. Την προηγούμενη Δευτέρα, 27/06/22, η θυγατρική της Πειραιώς, Pds, που απασχολεί περίπου 400 εργαζόμενους και αποτελεί το τηλεφωνικό κέντρο της Τράπεζας και τον διαχειριστή των περισσότερων ζητημάτων των πελατών της, αποφάσισε εντελώς αιφνιδιαστικά και χωρίς καμία διαβούλευση, ούτε καν ενημέρωση προς τους εργαζόμενους, να προχωρήσει στην πλήρη κατάργηση τμημάτων, την απόλυση 10 ατόμων (ή όπως χωρίς ίχνος ντροπής είπε ο πρόεδρος της εταιρείας, "δεν ήταν απόλυση, αλλά ΜΗ ανανέωση συμβάσεων", ή αλλιώς, όχι Γιάννης αλλά Γιαννάκης...) και να μην δώσει καμία αύξηση, όπως κάνει εδώ και μία δεκαετία γιατί η Τράπεζα έχει δυσκολίες... Σημειωτέον, πως το 2021 τα καθαρά κέρδη, προ φόρων, της Πειραιώς ήταν λίγο πάνω από... 650 εκατομμύρια ευρώ, η καταθετική της βάση αυξήθηκε κατά 5,5 δις, οι πλειστηριασμοί προχωρούν με γοργούς ρυθμούς και τα κόκκινα δάνεια μειώθηκαν, αφού διάφορα funds τα αγοράζουν με την αρωγή του Κράτους μέσα από το σχέδιο Ηρακλής, το οποίο μαντέψτε, το πληρώνει ποιος άλλος, ο λαός, καθένας και καθεμιά από εμάς...
Η αντίδραση των εργαζομένων υπήρξε ΑΜΕΣΗ και ΔΥΝΑΜΙΚΗ. Αρχικά, οι εργαζόμενοι της pds έκαναν 4ωρη στάση εργασίας απαιτώντας από την Διοίκηση συνάντηση, η οποία έγινε παρουσία αστυνομικών... Εργοδοτική αυθαιρεσία και κρατική καταστολή πάνε χέρι χέρι από γεννήσεως καπιταλισμού. Το σωματείο των εργαζομένων απαίτησε την ανάκληση των απολύσεων και την υπογραφή νέας σύμβασης με αυξήσεις μισθών. Η απάντηση της Διοίκησης ήταν, αναμενόμενα, αρνητική, για αυτό και οι εργαζόμενοι έκαναν την επόμενη μέρα, 24ωρη απεργία... Μία απεργία μαζική, με τεράστια συμμετοχή, η οποία παρέλυσε την Τράπεζα, και κατόπιν Γενική Συνέλευση, με επίσης μαζική και πρωτοφανή συμμετοχή, οπού αποφασίστηκε ΟΜΟΦΩΝΑ και με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, η κλιμάκωση του αγώνα, με νέα απεργία τη Δευτέρα 04/07/22.
Στην Διοίκηση της εταιρείας, η οποία έφερε ασφαλίτες για να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους στην Συνέλευση τους, οι εργαζόμενοι απαντούν με ακόμα μεγαλύτερη αλληλεγγύη ότι ΔΕΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΝΤΑΙ ΟΥΤΕ ΥΠΟΧΩΡΟΥΝ.
Οι εργαζόμενοι ΑΠΑΙΤΟΥΝ την άμεση επαναπρόσληψη των απολυμένων συναδέλφων τους και την μετατροπή όλων των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου.
Την υπογραφή επιχειρησιακής σύμβασης με γενναίες αυξήσεις μισθών για να αντιμετωπιστεί η τρομακτική ακρίβεια και ο καλπάζων πληθωρισμός, που μειώνουν τα εισοδήματα.
Την ακύρωση του σχεδίου για τον δήθεν ψηφιακό μετασχηματισμό, όπως τον εννοεί η Τράπεζα, διότι αυτός συνεπάγεται απολύσεις και διάλυση των εργασιακών σχέσεων.
Ο αγώνας των εργαζομένων ξεκίνησε και δε θα καμφθεί ούτε από τις εργοδοτικές απειλές ούτε από την απόπειρα κρατικής καταστολής!
Όλες και όλοι στο πλευρό των εργαζομένων της Pds.
Η αλληλεγγύη το όπλο των λαών, πόλεμος στον πόλεμο των αφεντικών!
