Όταν συγκροτούσαμε την ομάδα, γνωρίζαμε καλά ότι θα ενοχλήσουμε τις στέρεες παρατάξεις μιας εξελιγμένης κρατικο-φασιστικής μηχανής που δουλεύει εντατικά εδώ και δύο χρόνια πάνω απ' τις ζωές μας.
Ξέραμε από την αρχή πως η δράση μας στο δρόμο αποτελεί «αγκάθι» στο σχεδιασμό τους να υπονομευθεί οποιαδήποτε απόπειρα αντίστασης στην επιβολή νέων διαχωρισμών στους από κάτω, με όχημα την υγειονομική κρίση, τις υποχρεωτικότητες και τις νέες πειθαρχήσεις στην τάξη μας, αξιοποιώντας τα πληρωμένα φασιστικά γρανάζια τους, είτε για να συκοφαντηθούν οι αντιδράσεις, είτε για να μας τραμπουκίζουν στις δράσεις μας, νομίζοντας πως θα φοβηθούμε.
Ξέραμε από την αρχή πως η δράση μας στο δρόμο αποτελεί «αγκάθι» στο σχεδιασμό τους να υπονομευθεί οποιαδήποτε απόπειρα αντίστασης στην επιβολή νέων διαχωρισμών στους από κάτω, με όχημα την υγειονομική κρίση, τις υποχρεωτικότητες και τις νέες πειθαρχήσεις στην τάξη μας, αξιοποιώντας τα πληρωμένα φασιστικά γρανάζια τους, είτε για να συκοφαντηθούν οι αντιδράσεις, είτε για να μας τραμπουκίζουν στις δράσεις μας, νομίζοντας πως θα φοβηθούμε.
Εκείνο που δεν ξέραμε ακόμη, αλλά το μάθαμε προσφάτως, είναι το μέγεθος της αγωνίας τους εν όψει της επικείμενης πορείας της 15 Γενάρη, ώστε φρόντισαν να αναθέσουν στα παρακρατικά φασιστικά τσιράκια τους να γίνουν οι σκιές μας στους δρόμους της επαγρύπνησης και της δράσης.
Είναι φανερό πως έχουν θορυβηθεί ιδιαίτερα μπροστά στην πραγματικότητα της ολοένα εντεινόμενης συσπείρωσης του ανταγωνιστικού κινήματος απέναντι στις μεθοδεύσεις και τα σχέδιά τους, γι΄ αυτό και πανικόβλητοι αναθέτουν στο μακρύ τους χέρι, τα αστεία τραμπούκικα στρατιωτάκια των οργανωμένων φασιστικών ομάδων να αναλάβουν νέους ρόλους.
Μέχρι τώρα, ξέραμε πως οι φασίστες φωτογραφίζονταν με τις σημαίες και τα βυζαντινά σύμβολα στις διαδηλώσεις του λεγόμενου «αντιεμβολιαστικού κινήματος», για να πλασάρονται «πρώτη μούρη» στα συστημικά κανάλια ως οργανωτές, εκτελώντας εντολές των ναζι-αρχηγίσκων, με σκοπό να ψαρέψουν οπαδούς στα θολά νερά της αντίδρασης μιας κοινωνίας που έχει χάσει τη γη κάτω απ΄τα πόδια της, χτυπημένη από τις πολιτικές των διακρίσεων, των πειθαρχήσεων και της άμεσης και έμμεσης αφαίμαξης του μισθού της. Ήταν πολύ βολική και παρελκυστική για το κρατικό αφήγημα η ταύτιση των κοινωνικών αντιδράσεων με τους φασίστες που ήρθαν να καλύψουν το κενό των Ταγμάτων Εφόδου της Χρυσής Αυγής, δεδομένης και της σύμπραξης της αριστεράς με την κρατική διαχείριση της υγειονομικής κρίσης.
Θέλουμε λοιπόν να τους υπενθυμίσουμε πως ο δικός μας αγώνας κατά των διαχωρισμών και των αποκλεισμών είναι στενά δεμένος με τον αγώνα που δίνουμε για ό,τι σιχαίνονται περισσότερο οι «Σπαρτιάτες εθνικιστές Μακεδονομάχοι», τα ταξικά μας αδέλφια, τους μετανάστες, γιατί ξέρουμε πολύ καλά πως είναι οι πρώτοι που δοκίμασαν τους μεγαλύτερους αποκλεισμούς στα κλειστά στρατόπεδα της ντροπής και της εξαθλίωσης.
Ξέρουμε ακόμη πολύ καλά πως οι διαχωρισμοί της εργατικής τάξης δοκιμάστηκαν πρώτα σε όσους κατάφεραν να γλιτώσουν από τον πάτο του Αιγαίου και βρέθηκαν παγιδευμένοι στη μέγγενη των ρατσιστικών πολιτικών ενός σύγχρονου ολοκληρωτικού κράτους που δεν χρειάζεται τις σβάστικες για να δηλώσει την ταυτότητά του.
Ο δικός μας αγώνας είναι ταξικός και δεν εξαργυρώνεται με τα ψίχουλα που δίνουν σε εκείνους τα αφεντικά τους πουλώντας τους εθνικισμό, πατριδοκαπηλεία και σπαρτιατικά ιδεώδη, για να τους βάζουν απέναντι στο κίνημα, ειδικά σε περιόδους ριζικών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στις οποίες πρέπει να καμφθούν οι κινηματικές αντιστάσεις.
Και θέλουμε να τους διαβεβαιώσουμε πως, αντί να ξοδεύουν το χρόνο τους για να γίνονται οι σκιές μας στο δρόμο, θα ήταν προτιμότερο να οργανώσουν καμιά «εκδρομούλα σε αναζήτηση του αρχαίου κλέους» γιορτάζοντας με την ευκαιρία το χειμερινό ηλιοστάσιο.
Ούτως ή άλλως, εμάς θα μας βρίσκουν πάντοτε μπροστά τους, στο δρόμο, στις δουλειές, στα σχολεία, στο μαχητικό κίνημα και όπου χρειαστεί ενάντια σε κάθε φασισμό, είτε έρχεται απευθείας από τα πάνω, είτε αναρριχάται από τα κάτω για να δώσει χείρα βοηθείας στο κράτος.
ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ
Contra Dystopia
Είναι φανερό πως έχουν θορυβηθεί ιδιαίτερα μπροστά στην πραγματικότητα της ολοένα εντεινόμενης συσπείρωσης του ανταγωνιστικού κινήματος απέναντι στις μεθοδεύσεις και τα σχέδιά τους, γι΄ αυτό και πανικόβλητοι αναθέτουν στο μακρύ τους χέρι, τα αστεία τραμπούκικα στρατιωτάκια των οργανωμένων φασιστικών ομάδων να αναλάβουν νέους ρόλους.
Μέχρι τώρα, ξέραμε πως οι φασίστες φωτογραφίζονταν με τις σημαίες και τα βυζαντινά σύμβολα στις διαδηλώσεις του λεγόμενου «αντιεμβολιαστικού κινήματος», για να πλασάρονται «πρώτη μούρη» στα συστημικά κανάλια ως οργανωτές, εκτελώντας εντολές των ναζι-αρχηγίσκων, με σκοπό να ψαρέψουν οπαδούς στα θολά νερά της αντίδρασης μιας κοινωνίας που έχει χάσει τη γη κάτω απ΄τα πόδια της, χτυπημένη από τις πολιτικές των διακρίσεων, των πειθαρχήσεων και της άμεσης και έμμεσης αφαίμαξης του μισθού της. Ήταν πολύ βολική και παρελκυστική για το κρατικό αφήγημα η ταύτιση των κοινωνικών αντιδράσεων με τους φασίστες που ήρθαν να καλύψουν το κενό των Ταγμάτων Εφόδου της Χρυσής Αυγής, δεδομένης και της σύμπραξης της αριστεράς με την κρατική διαχείριση της υγειονομικής κρίσης.
Θέλουμε λοιπόν να τους υπενθυμίσουμε πως ο δικός μας αγώνας κατά των διαχωρισμών και των αποκλεισμών είναι στενά δεμένος με τον αγώνα που δίνουμε για ό,τι σιχαίνονται περισσότερο οι «Σπαρτιάτες εθνικιστές Μακεδονομάχοι», τα ταξικά μας αδέλφια, τους μετανάστες, γιατί ξέρουμε πολύ καλά πως είναι οι πρώτοι που δοκίμασαν τους μεγαλύτερους αποκλεισμούς στα κλειστά στρατόπεδα της ντροπής και της εξαθλίωσης.
Ξέρουμε ακόμη πολύ καλά πως οι διαχωρισμοί της εργατικής τάξης δοκιμάστηκαν πρώτα σε όσους κατάφεραν να γλιτώσουν από τον πάτο του Αιγαίου και βρέθηκαν παγιδευμένοι στη μέγγενη των ρατσιστικών πολιτικών ενός σύγχρονου ολοκληρωτικού κράτους που δεν χρειάζεται τις σβάστικες για να δηλώσει την ταυτότητά του.
Ο δικός μας αγώνας είναι ταξικός και δεν εξαργυρώνεται με τα ψίχουλα που δίνουν σε εκείνους τα αφεντικά τους πουλώντας τους εθνικισμό, πατριδοκαπηλεία και σπαρτιατικά ιδεώδη, για να τους βάζουν απέναντι στο κίνημα, ειδικά σε περιόδους ριζικών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στις οποίες πρέπει να καμφθούν οι κινηματικές αντιστάσεις.
Και θέλουμε να τους διαβεβαιώσουμε πως, αντί να ξοδεύουν το χρόνο τους για να γίνονται οι σκιές μας στο δρόμο, θα ήταν προτιμότερο να οργανώσουν καμιά «εκδρομούλα σε αναζήτηση του αρχαίου κλέους» γιορτάζοντας με την ευκαιρία το χειμερινό ηλιοστάσιο.
Ούτως ή άλλως, εμάς θα μας βρίσκουν πάντοτε μπροστά τους, στο δρόμο, στις δουλειές, στα σχολεία, στο μαχητικό κίνημα και όπου χρειαστεί ενάντια σε κάθε φασισμό, είτε έρχεται απευθείας από τα πάνω, είτε αναρριχάται από τα κάτω για να δώσει χείρα βοηθείας στο κράτος.
ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ
Contra Dystopia
