Ο καθ. Giorgio Agamben, μέσα από το πλούσιο θεωρητικό του έργο μας έχει αποδείξει ότι έχει διαρκώς εκείνα τα αντανακλαστικά που δεν υποτάσσονται στην κοινοτοπία και την προφάνεια που φέρνουν μαζί τους οι "καταστάσεις έκτακτης ανάγκης".
Όπως στα χρόνια της λεγόμενης "οικονομικής κρίσης", μας υπενθύμιζε ότι η κριτική σκέψη και η προβληματοποίηση του κυρίαρχου αφηγήματος είναι συστατικά στοιχεία για να παρέμβουμε και να αντισταθούμε στην καταστροφή του ιστορικού παρόντος, έτσι και τώρα από το 2020 μέχρι και σήμερα είναι παρών μέσα από τη γραφή του και τη σκέψη του τοποθετώντας την υγειονομική συνθήκη στα πολιτικά συμφραζόμενα της.
Κάθε φορά που η «κατάσταση εξαίρεσης» αναστέλλει τα ερωτηματικά στο όνομα της "ζωής", ο ίδιος επιμένει να ανοίγει τον ορίζοντα και τη δυνατότητα του πολιτικού πράττειν. Τονίζει εμφατικά ότι ακόμα κ στο όνομα της ζωής δεν μπορούμε να δεχτούμε το θάνατο του ερωτηματικού και της κριτικής σκέψης, αλλιώς θα καταργηθεί η ίδια ζωή.
Την άνοιξη του 2020 όταν βρεθήκαμε για πρώτη φορά απέναντι σε καθεστώς εγκλεισμού και περιορισμού των ελευθεριών μας, ο ίδιος βρισκόταν σε επαγρύπνηση μέσω διαφόρων κειμένων του και ρώταγε μέσα από το πρώτο του βιβλίο "Που βρισκόμαστε; Η επιδημία ως πολιτική" . Απέναντι σε αυτό το αγωνιώδες ερώτημα «Σε ποιο σημείο βρισκόμαστε;» για να επεξεργαστούμε το «προς τα πού πάμε», ο ίδιος δεν εστίασε στο εάν υπάρχει ή δεν υπάρχει η πανδημία, όπως βιάστηκαν παλιοί φίλοι κι νυν εχθροί να τον κατηγορήσουν, αλλά στην πολιτική της χρήση και στο πώς μετατρέπεται σε «ευκαιρία» από τους κυρίαρχους μηχανισμούς εξουσίας για να μετασχηματίσει εκ βάθρων -όπως αναφέρει ο ίδιος- τα πρότυπα διακυβέρνησης ανθρώπων και πραγμάτων.
Ένα χρόνο αργότερα, η κριτική σκέψη και γραφή του από τις αρχές του 2021 μέχρι και σήμερα, θα πολλαπλασιαστούν. Η γραφή θα γίνει πιο αιχμηρή και επείγουσα μπροστά στους νέους κινδύνους, όπου εισάγονται μαζικοί εμβολιασμοί μαζί με μια νεοφιλελεύθερη ρητορική μίσους, με διακρίσεις, αποκλεισμούς, δίπολα και εσωτερικούς εχθρούς. όλα στο όνομα της "βιοασφάλειας" (biosecurity). Επίσης, η εφαρμογή των ψηφιακών πιστοποιητικών (“green pass”), έχουν πλέον εγκαταστήσει ένα νέο πανοπτικό μοντέλο κοινωνικού ελέγχου, δημιουργώντας ερωτήματα γύρω από το πώς αντιστεκόμαστε σε αυτόν τον τυραννικό οδικό χάρτη που μας οδηγεί προς έναν "μεγάλο κοινωνικό μετασχηματισμό";
Τον ευχαριστούμε για την αποδοχή της πρόσκλησης να μας προσφέρει μια τόσο αξιόλογη παρέμβαση.
Ε. Σαμικού, μέλος της "Πρωτοβουλίας ενάντια στο Υγειονομικό Απαρτχάιντ" (Δρ Ιατρικής Ανθρωπολογίας).
With
great pleasure we welcomed Professor Giorgio Agamben online in Athens,
at the event, where the two-day discussions (26-27/11/2021) of the
"Initiative against sanitary apartheid" were taking place.
Giorgio
Agamben, through his rich theoretical work, has proven to us that he
constantly has those reflexes that do not submit to the banality and the
obviousness that the "states of exception" bring always with them. Just
as in the years of the so-called "economic crisis", Giorgio Agamben
reminded us that critical thinking is a constituent element of
resistance against the neoliberal destruction of the historical present.
And from 2020 until today, he is present through his writing and his
thoughts, placing the health condition in its biopolitical context.
Whenever
the "state of exception" suspends the questionmarks even in the name of
"life", he insists on opening always the horizon and the possibility of
political act. He emphatically underlines that even in the name of life
we cannot accept the death of critical thinking, otherwise the life
itself will be abolished.
In the spring of 2020, when we found
ourselves for the first time facing a regime of restriction of our
freedoms, Giorgio Agamben was vigilant through his texts and asked
through his first book "Where are we, now? The epidemic as politics."
Faced with this agonizing question "Where are we at?", he did not focus
on whether the pandemic exists or not, as old friends and current
enemies rushed to blame him. He emphasized the pandemic discourse
through its political use and how it is transformed into an
"opportunity" by the ruling mechanisms of power to fundamentally
transform - as he says - the models of governance of people and things.
A
year later, his texts, his critical thinking and writing from the
beginning of 2021 until today, will multiply. His writing becomes
sharper and questions arise more urgent in the face of new dangers,
where mass vaccinations are introduced along with a hate rhetoric with
more exceptions, discriminations, exclusions, dipoles and internal
enemies. All in the name of “biosecurity”. Also the implementation of
digital certificates (meaning the "green pass") has now settled a new
panoptic model of social control, creatingquestions of how do we resist
against this tyrannical roadmap that leads to the “great social reset”?
We thank him for accepting our invitation offering us his valuable intervention.
E.Samikou, member of "Initiative against sanitary aprtheid" (PhD Medical Anthropology)
