Νοέμβριος 1973, έξι χρόνια στον γύψο. Έξι χρόνια μετά από αλλεπάλληλες διώξεις, ξερονήσια, δολοφονίες και εξόντωση όποιου/ας δεν συμφωνούσε με τη χούντα των συνταγματαρχών, γίνεται η μεγάλη εξέγερση στο Πολυτεχνείο της Αθήνας. Μια εξέγερση που ανέδειξε αφενός τα όρια μιας τυραννικής διακυβέρνησης και καταπίεσης των ανθρώπων κι αφετέρου ότι ακόμα και τα πιο αυταρχικά καθεστώτα έχουν τις ρωγμές και την αυτοκαταστροφή μέσα τους.
48 χρόνια μετά, το κοστούμι των συνταγματαρχών άλλαξε κι από χακί έγινε λευκή ιατρική ρόμπα. Με εργαλείο τον υγειονομικό τρόμο ενός ιού, εδώ και δυο χρόνια περίπου έχουμε μια χούντα χειρότερη σε πανοπτικό πλαίσιο ελέγχου και πιο εξελιγμένη ψηφιακά από αυτή του 1973: απαγόρευση κυκλοφορίας, λοκντάουν με αμέτρητες δυσμενείς συνέπειες, κατασκευή εσωτερικού εχθρού όπως είναι οι μη εμβολιασμένοι/αρνητές/συνωμοσιολόγοι, ποινικοποίηση «ψευδών ειδήσεων» που δεν αρέσουν στο καθεστώς, κοινωνική εξόντωση και θανάτωση επαγγελματικών ομάδων που δε συμμορφώνονται με τις υποδείξεις των «ειδικών», όπως οι υγειονομικοί σε αναστολή, πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων για την απόδειξη μιας δήθεν «υγειονομικής καθαρότητας».
Οι αρνητές των νεκρών του Πολυτεχνείου (Γεωργιάδης/Πλεύρης/Βορίδης), τωρινοί υπουργοί της νεοχουντικής κυβέρνησης, μιλάνε σήμερα για «Αρνητές της Επιστήμης» και τιμωρούν με αδιανόητα φασιστικό τρόπο όποιον δεν πειθαρχεί στις προσταγές της big pharma.
Στην χούντα της εποχής μας η πρόσβαση στο ψωμί συρρικνώνεται κάθε μέρα και πιο πολύ με στρατιές απολυμένων κι ανέργων μέσω ενός επιπλέον βολικού υγειονομικού εργαλείου όπως είναι το εμβόλιο, η παιδεία ψηφιοποιείται μέσω τηλεκπαίδευσης, οι φοιτητές σκανάρονται για να διαπιστωθεί αν είναι «καθαροί», ώστε να έχουν πρόσβαση στα πανεπιστήμια κι η αξιολόγηση συρρικνώνει διαρκώς την ποιότητα της δημόσιας εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Όσο για την υγεία, αυτή ιδιωτικοποιείται ολοένα και περισσότερο, τα δημόσια νοσοκομεία τελούν υπό κατάρρευση με εργαζόμενους σε αναστολή, ενώ ασθενείς διαφόρων παθήσεων βρίσκονται κυριολεκτικά σε απόγνωση, μιας κι η κυβέρνηση ακυρώνει σωρηδόν χιλιάδες χειρουργεία, εμποδίζει ασθενείς να έχουν πρόσβαση σε θεραπείες, αν δεν έχουν εμβολιαστεί και ταυτόχρονα φροντίζει να προσλαμβάνει διαρκώς μπάτσους αντί για γιατρούς.
Μέσα σε αυτό το ζοφερό περιβάλλον, η ελευθερία έγινε προνόμιο, όπου ο χουντικός Μητσοτάκης, με την πλήρη συναίνεση της κοινοβουλευτικής «Αριστεράς», την έδωσε σε όποιον τη "δικαιούται" μέσω του “green pass”.
Η χούντα της εποχής μας είναι ήδη εδώ και μας πνίγει από παντού και περισσότερο από ποτέ.
Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου κι η εξέγερση των φοιτητών απέναντι στη Χούντα μας θυμίζουν κάθε φορά που τα ανακαλούμε στη μνήμη μας ότι οφείλουμε να είμαστε σε διαρκή αγωνιστική διάθεση κι επαγρύπνηση απέναντι σε όλες τις μορφές τυραννίας που προκύπτουν στο εδώ και τώρα.
Για αυτό, ξανά και για πάντα:
Ψωμί Παιδεία & Υγεία δεν υπάρχουν χωρίς ελευθερία.
