1,5 ΚΩΜΙΚΟΤΡΑΓΙΚΑ ΧΑΜΕΝΑ ΕΤΗ

Από την εμφάνιση του ιού και μετά βρεθήκαμε μπροστά σε κάποιες καταστάσεις που ίσως δεν ήταν όλες πρωτογνωρες (ειδικά αν δεν ήσουν κάποιος βολεμένος πρωτοκοσμικός) αλλά σίγουρα ήταν πρωτοφανή το εύρος και το βάθος τους. Ενδεικτικά (και σίγουρα ξεχνάω αρκετά):
-Αρχική αδιαφορία ή χαλαρότητα συνοδευμένη από κρυφή χαιρεκακία για το κακό που έπαθαν οι κινέζοι (πχ. τα αστεία για το τι τρώνε κλπ) στα όρια του ρατσισμού (Οριενταλισμός)
-Ακολούθως, όμως, καθημερινή ενημέρωση των 6 μαζί με διαγγέλματα. Πολεμικοί όροι ("είμαστε σε πόλεμο με έναν αόρατο εχθρό κλπ")
-Καθημερινή καταγραφή κρουσμάτων και νεκρών (βάζοντας μέσα ό,τι μπορούσε να μπει, από covid, με covid κλπ)
-Μαθηματικά /αλγοριθμικά μοντέλα (με ψευδή, φουσκωμένα αρχικά δεδομένα -βλέπε ferguson) προβλέπουν εκατόμβες
-Μονοθεματική αντιμετώπιση από τα ΜΜΕ (Χρηματόδότηση ΜΜΕ από κυβερνητικά κονδύλια, λίστα Πέτσα)
-Τρομοκράτηση του κόσμου (προπαγάνδα, το ειδικό βαφτίζεται γενικό, παραπλάνηση και ψέμματα, αντιφατικές πληροφορίες...)
-Αντιμετώπιση ασθενών (με βάση κάποιο θετικό pcr τεστ) χειρότερα από το να είχαν πανούκλα και ebola μαζί: απομόνωση τους, ρόμποκοπ νοσηλευτές/γιατροί, πειραματικές θεραπείες (με αμφίβολα ή θανατηφόρα αποτελέσματα), πρωτόκολλα γρήγορης διασωλήνωσης
-Χτίσιμο της τρομοϋστερίας πάνω στην έννοια του "ασυμπτωματικού" (ο καθένας είναι εν δυνάμει φορέας που μπορεί να σκοτώσει τον παππού και τη γιαγια)
-Στοχοποίηση ιδιαίτερα των παιδιών (υγειονομικές βόμβες)
-Μαζική υστερία
-Τα κράτη σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης
-Νοσοκομεία εστίες μετάδοσης του ιου
-Γηροκομεία όπου αφήνονται ηλικιωμένοι στη μοίρα τους και πεθαίνουν σε μεγάλα ποσοστά
-Ελλειψη & υπερκοστολόγηση ειδών προστασίας (μάσκες, γάντια, αντισηπτικά)
-Τηλεργασία, τηλεκπαίδευση
-Χειροκροτήματα στο υγειονομικό προσωπικό
-Ξύλο στο υγειονομικό προσωπικό που διαδηλώνει για την ενίσχυση του συστήματος υγείας
-Λόκντάουν, καραντίνες (τοπικές, εθνικές, ατομικές), "οι επόμενες δύο εβδομάδες θα είναι κρίσιμες" που κρατάει ενάμιση χρόνο τώρα
-Αποστασιοποίηση, μάσκες παντού, sms και χαρτιά εξόδου
-Απαγόρευση κυκλοφορίας (από τις 12, από τις 9, από τις 6,...)
-Απογόρευση συναθροίσεων (πάρκα κλπ)
-Απαγόρευση συγκεντρώσεων και διαδηλώσεων
-Το σύστημα υγείας ασχολείται αποκλειστικά με τον κορωνοϊό και παραμελεί άλλες πολύ σημαντικές ασθένειες
-Οι παρατεταμένοι εγκλεισμοί δημιουργούν ψυχολογικά προβλήματα, αύξηση της χρήσης ουσιών, κοινωνικά προβλήματα, αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας
-Στοχοποίηση κοινωνικών ομάδων (ανεύθυνοι νέοι, μετανάστες, ρομά -μετατροπή δομών/περιοχών σε άτυπες φυλακές)
-Προωθείται ο κοινωνικός κανιβαλισμός
-Μπάτσοι παντού, ξύλο, πρόστιμα (μέχρι τη Ν. Σμύρνη, όπου μετά μαζεύτηκαν)
-Ψηφιακή παρακολούθηση και επεξεργασία ιατρικών δεδομένων (palantir)
-Κλείσιμο των πανεπιστημίων
-Μπάτσοι στα πανεπιστήμια
-Αντεργατικό νομοσχέδιο
-Αντεκπαιδευτικό νομοσχέδιο
-Αντιπεριβαλλοντικό νομοσχέδιο
-Ελάχιστες βελτιώσεις ή και καμία των συστημάτων υγείας. Καμιά κριτική ότι επιδιώκουν ισοπέδωση της καμπύλης για να μην καταρρεύσει το σύστημα υγείας, ακριβώς γιατί 10 και βάλε χρόνια κρίσης και ακραίου νεοφιλελευθερισμού το είχαν ήδη υποβαθμίσει σε εγκληματικό βαθμό
-Η επιστήμη λάμβάνει την αυθεντία της θρησκείας. Αποκτά θρησκόληπτους πιστούς ("πιστεύω στην επιστήμη")
-Κάθε αντίθετη άποψη λογοκρίνεται, στοχοποιείται, απαγορεύεται, λοιδορείται (είμαι σίγουρος ότι το ίδιο θα γίνει και για αυτό το κείμενο)
-Ειδικοί και δημοσιογράφοι (αρκετοί με "αριστερό" προφίλ) κάνουν το μαύρο άσπρο, εξυπηρετούν ξεκάθαρα πολιτικές αποφάσεις, αυτοαναιρούνται, προτείνουν τη μία ακραία θέση μετά την άλλη
-Τα εμβόλια παρουσιάζονται (πριν καν βγουν στην παραγωγή) σαν τη μόνη λύση
-Οι φαρμακοβιομηχανίες αγιοποιούνται, το τουλάχιστον αμφιλεγόμενο παρελθόν τους περνάει στη λήθη ή σε μια διανοητική ομίχλη (ναι μεν πρόστιμα και ακραία καπιταλιστική κεδροσκοπία, αλλά αυτά ήταν παλιά, τώρα θα μας σώσουν)
-Οι φαρμακοβιομηχανίες παίρνουν απαλλαγή από νομικές διώξεις
-Τα εμβόλια παίρνουν εσπευσμένα προσωρινές άδειες (στην ΕΕ κατά παρέγκλιση των gmo νομοθεσιών), χωρίς να έχουν εξεταστεί οι μεσομακρόπροθεσμες παρενέργειες τους (ίσως ούτε καν οι άμεσες καλά καλά) και χωρίς να γνωρίζουμε πόση διάρκεια έχει η προστασία που προσφέρουν
-Τα κράτη και οι παγκόσμιοι οργανισμοί παραγγέλνουν (δισ)εκατόμμυρια δόσεις. Ανταγωνισμοί και διαμάχες για προβλήματα στην παραγωγή και τη διανομή.
-Αφόρητη πίεση για μαζικούς εμβολιασμούς
-Η κυβέρνηση αποφασίζει τη συγχώνευση περιφερειακών νοσοκομείων
-Στοιχεία που ήταν εξαρχής υπό αμφισβήτηση (τι είναι κρούσμα, ποιοι πρέπει να καταγράφονται ως νεκροί), πλέον αξιοποιούνται ως ατράνταχτα επιχειρήματα για τις πολιτικές αποφάσεις
-Ακαταδίωκτο για κυβερνητικούς και ειδικούς
-Τα εμβόλια παρόλο που οι ίδιοι οι κατασκευαστές τους δηλώνουν ότι δεν γνωρίζουν αν σταματούν τη μετάδοση (και από τα νεά στοιχεία που έχουμε όλο και περισσότερο φαίνεται ότι δεν το κάνουν) εξομοιώνονται με παραδοσιακά εμβόλια ανοσίας (που είναι και δοκιμασμένα δεκαετίες)
-Προβάλλεται ως αξίωμα η άποψη ότι με μαζικούς εμβολιασμούς θα πετύχουμε το τείχος ανοσίας και θα εξαφανίσουμε τον ιό
-Το εμβόλιο από ατομικό μέσο αυτοπροστασίας αποκτά πολιτική διάσταση
-Εμβόλια από χώρες που "δεν μας αρέσουν" (Ρωσία και Κίνα -η δεύτερη έχει παραδοσιακά εμβόλια αδρανοποιημένου ιού), αν και έχουν έγκριση από τον ΠΟΥ δεν διακινούνται στην ΕΕ για πολιτικούς λόγους
-Αλαλούμ με το Αστραζένεκα (ηλικίες, απαγορεύσεις από χώρες)
-Οι παρενέργειες υποκατάγραφονται συστηματικά στην φαρμακοεπαγρύπνιση
-Άμεσος υποχρεωτικός εμβολιασμός για κατηγορίες επαγγελμάτων (γηροκομεία, νοσοκομεία)
-Έμμεσος υποχρεωτικός εμβολιασμός για άλλες κατηγορίες (μέσω κόστους των rapid, κινδύνου απολυσης, κοινωνική πίεση κλπ)
-Κατάργηση κάθε έννοιας αυτοδιάθεσης του σώματος και ατομικών δικαιωμάτων (στην ρητορική εκτός των άλλων πρωτοστατούν οι πιο πάνω "αριστεροί" ειδικοί και δημοσιογράφοι που για κάποιο "περίεργο" λόγο ενώ τα εμβόλια δε σταματούν ούτε την μετάδοση ούτε την μόλυνση, προτάσσουν ότι με αυτά υπηρετείται το κοινωνικό καλό που είναι πιο πάνω από το ατομικό και βαφτίζουν κάθε αντίθετη άποψη ως μικροαστισμό, ατομισμό, φιλοτομαρισμό κλπ)
-Ο κοινωνικός κανιβαλισμός αγγίζει τα όρια της παράνοιας (δεν τολμάς πια να μιλήσεις). Διάφοροι ξερνούν το ρατσιστικό τους οχετό (που έκρυβαν τόσα χρόνια) νομίζοντας ότι έτσι προβάλουν την ανωτερότητα τους
-Η διστακτικότητα, επιφυλακτικότητα, ακόμα και καχυποψία λοιδωρούνται. Οι μη εμβολιασμένοι βαφτίζονται (με το κλασικό φασιστικό τσουβάλιασμα) ως αντιεμβολιαστές, ακροδεξιοί, συνωμοσιολόγοι, ψεκασμένοι, αρνητές, ηλίθιοι...
-Διχασμός της κοινωνίας
-Προνόμια για τους εμβολιασμένους και τιμωρίες για τους μη. Διακρίσεις /διαχωρισμοί με βάση μια ατομική απόφαση κάποιου για το σώμα του
-Πιστοποιητικά εμβολιασμού (σε εργασία, ταξίδια, διασκέδαση ακόμα και σε αγορές πρώτων ειδών, πχ. Κύπρος) και παραβίαση του ιατρικού απόρρητου (από κράτη, εργοδότες κλπ)
-Κυβερνήσεις επιδιώκουν να περάσουν νομοθεσίες όπου επεκτείνουν το καθεστώς εξαίρεσης
Συγγνώμη για το σεντόνι. Τα έγραψα λίγο αυθόρμητα, όπως μου έρχονταν. Αλλά, δεν ξέρω, κανονικά κάποια στιγμή δεν θα έπρεπε τα αντανακλαστικά κάποιου κόσμου να αρχίσουν να βαράνε κόκκινο;