Το 1984 οι άνθρωποι πίστευαν ότι το μέλλον τους διακυβεύεται από τις μηχανές.
Τότε το ανταγωνιστικό δίπολο ήταν τεχνοφιλία και τεχνοφοβία.
Κάποια στιγμή έγινε κατανοητό ότι το να κατασκευάσεις μηχανές σαν ανθρώπους μάλλον δεν είναι και τόσο εύκολο.
Είναι πιο εύκολο (και πιο φθηνό) να κατασκευάσεις ανθρώπους σαν μηχανές.
Στην
εκμηχάνηση του ανθρώπου συνέβαλε η ενσωμάτωση στη μαζική κουλτούρα
δήθεν εναλλακτικών κουλτούρων διαποτισμένων από τυποποιημένους κώδικες
συμπεριφοράς όπως ο υγιεινισμός και οι hipsters.
Και το αποτέλεσμα αυτού ζούμε ήδη σήμερα.
Ο ιός δεν είναι παρά ένας επιταχυντής αυτής της μετάλλαξης.
Άνθρωποι
ρηχοί, κενοί, πολιτικά ορθοί και με καλούς τρόπους (άλλα βάναυση στην
ουσία συμπεριφορά), δίχως απόψεις (εκτός από τις απόψεις που τους
μεταδίδει η κυρίαρχη κουλτούρα), ενδιαφερόμενοι για την επιβίωση,
στρατιωτικοποιημένοι, ανίκανοι για κριτική σκέψη κι αμφισβήτηση, ικανοί
για εκτέλεση εντολών.
Είναι χρέος μας να παλέψουμε για τον ανθρώπινο
παράγοντα, για το συναίσθημα, τις αντιφάσεις και το απρόβλεπτο της
ανθρώπινης φύσης, την φιλοσοφία και το χάος.
