Φαίνεται σαν αιώνας, αλλά ήταν µόλις Μάρτιος του 2020, όταν τα περισσότερα από αυτά που θεωρούσαµε δεδοµένα κηρύχτηκαν παράνοµα.
Μας καθίσανε µε οδοντογλυφίδες στα µάτια µπροστά από οθόνες, οι οποίες έπαιζαν από τη µία γραφήµατα µε κρούσµατα κι από την άλλη κάθε λογής ειδικό να παρουσιάζει το σαβουάρ βιβρ – ή όπως σκατά προφέρεται - της νέας εποχής.
Από τη µεθοδευµένη σύγχυση στο σουρεαλισµό κι από το θάνατο στον τρόµο δεξί αριστερό.
ΤΩΡΑ σπίτι, ΤΩΡΑ ψώνια, ΤΩΡΑ διακοπές, ΤΩΡΑ πάλι σπίτι, ΤΩΡΑ εµβολιαστείτε, ΤΩΡΑ πάρτε επίδοµα, ΤΩΡΑ δουλέψτε σα δούλοι, ΤΩΡΑ τραπεζοκαθίσµατα και Ίδρυµα Ωνάση.
Όσο γελοίο είναι, άλλο τόσο είναι εκνευριστικό.
Αλλά είναι και πολλά παραπάνω: αυτό που ξεκινάει τώρα δεν είναι χαλάρωση της καραντίνας.
Αντίθετα, είναι ο προορισµός της.
Ο στόχος είναι όλοι εµείς που δουλεύουµε στις απανταχού σκατοδουλειές, που µένουµε άνεργες και πάµε σεζόν µπας και ρεφάρουµε, που αναγκαστήκαµε να γυρίσουµε στο πατρικό ή που δεν καταφέραµε να φύγουµε ποτέ, να πειθαρχούµε σε ό,τι µας πουν κάθε φορά ότι απαγορεύεται.
Να µας αρκεί που ΤΩΡΑ επιτρέπεται.
Να λέµε κι ευχαριστώ που έχουµε την υγεία µας, η οποία περιορίστηκε σε τεστ και πιστοποιήσεις, ώρες και τρόπους κυκλοφορίας, µπάτσους και γιατρούς.
Να συνηθίζουµε να συµπεριφερόµαστε σαν reactions στα social media και να αδιαφορούµε για ό,τι ξεφεύγει απ' την πάρτη µας.
Να συνηθίζουµε ότι τα ταξικά µας αδέρφια είναι φυλακισµένα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και πνίγονται στο Αιγαίο µε εντολές αυτών που παριστάνουν ότι νοιάζονται.
∆εν είναι όµως όλα µαύρα: η ζωή, όχι ως αναµονή του θανάτου αλλά ως πλούτος σχέσεων, δεν σταµάτησε ποτέ.
Το βλέπουµε στις πλατείες των γειτονιών. Το βλέπουµε βαµµένο και κολληµένο στους τοίχους.
Το συναντάµε σε περιπλανήσεις χωρίς σκοπό και στους τσαµπουκάδες ή τις λούφες στη δουλειά.
Το έδειξαν οι περισσότερο ή λιγότερο οργανωµένες συναυλίες στόµα µε στόµα και οι µιλητές διαδηλώσεις εδώ και εκεί.
Τώρα, περισσότερο από ποτέ, πρέπει να κρατήσουµε τους αυτόνοµους χώρους και χρόνους σε πείσµα των ρουφιάνων.
Ανάµεσα στις σχέσεις µας δεν χωράνε προσταγές µπάτσων ή ειδικών και δεν τις πιστοποιούν υγειονοµικά πρωτόκολλα ορισµένα από το κράτος και τα αφεντικά του.
