ΕΜΒΟΛΙΑΣΟΥ ΡΕ, ΤΙ ΣΟΥ ΖΗΤΑΝΕ;
“Εμείς, ορίστε, εγώ δε σου ζητώ να μου υπογράψεις καμία δήλωση, χαμογέλασέ μου απλώς και σου δίνω το λόγο της τιμής μου, παρουσία των κυρίων ότι θα πας αμέσως σπίτι σου χωρίς να σε πειράξει κανείς, απλώς χαμογέλασε…” (Χρόνης Μίσσιος)
Μετά από ατελείωτες επαναλήψεις «δυο επόμενων κρίσιμων εβδομάδων», διαρκή βομβαρδισμό τηλεοπτικής κι όχι μόνο προπαγάνδας, απειλές, εκβιασμούς, κοινωνική πίεση, γενικευμένη χρήση αστυνομικής και κοινωνικής βίας, απαγορεύσεις κυκλοφορίας ακόμα και τη νύκτα, γενικευμένη χρήση μασκών ακόμα κι αν περπατάς μόνος σου στο δρόμο, απόλυτης εφαρμογής του μεγάλου κράτους του Hobbes και κατασυκοφάντησης της κριτικής σκέψης ως συνωμοσιολογίας…
Κι ενώ οι ακροδεξιοί προσπαθούσαν να αυξήσουν επιρροή παριστάνοντας τους αντικρατιστές, οι αναρχικοί διερωτώνταν τι θα έκανε ο Μαλατέστα αν ζούσε, το κκε βαρούσε στρατιωτικά προσοχή κι η γιαλαντζί αριστερά διαμαρτυρόταν για την κατάργηση του συνταγματικού δικαιώματος να κάνει πορείες, αλλά ποτέ αυτές οι πορείες δεν αφορούσαν στην κατάργηση της αντισυνταγματικής καραντίνας…
Η εξουσία, που αξιοποίησε με μεθοδικότητα τους τελευταίους 15 μήνες για να περάσει ό,τι ήθελε, ολοκληρωτισμό, ψηφιοποίηση των πάντων, καπιταλιστική ανασυγκρότηση (the great reset, όπως ευθέως μας το παρουσιάζουν), επιστρέφει σήμερα δριμύτερη με την ύψιστη απαίτηση, την επέμβαση στο σώμα μας με την απαίτηση εμβολιασμού.
Είναι λογικό τα εμβόλια να είναι πειραματικά κι εν δυνάμει επικίνδυνα για κάποιους, γιατί ο σκοπός είναι και πάλι πειθαρχικός και «παιδαγωγικός», όπως άλλωστε και με τα σελφ τεστ. Τι νόημα θα είχε πολιτικά ένα απολύτως ασφαλές εμβόλιο;
Ο σκοπός δεν είναι η προστασία της υγείας, άλλωστε οι ίδιοι μας λένε ότι με τα εμβόλια δεν αποκλείουν την πιθανότητα να κολλήσεις, ούτε σταματούν τη μετάδοση του ιού, αλλά και πάλι η έμπρακτη από την πλευρά μας απόδειξη ότι επιτελέσαμε το καθήκον μας ως πειθήνιοι υπήκοοι, κάποιες φορές μάλιστα με τίμημα παρενέργειες ή την ίδια μας τη ζωή.
Το μεγάλο κράτος σταμάτησε να μηρυκάζει ότι κάθε ζωή είναι πολύτιμη και ξεκίνησε το παραμύθι της «συνολικής ωφέλειας που είναι μεγαλύτερη από τη συνολική ζημία». Με μεγάλη ευκολία περάσαμε από την αξία κάθε ζωής στην ποσοτικοποίηση, νεκρών ή εμβολιασμένων μικρή σημασία έχει, αρκεί να αποφασίζουν αυτοί.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι, ενώ κατασπατάλησαν τη δημόσια περιουσία σε μιντιακή προπαγάνδα και μπάτσους, όποιος τυχόν πεθαίνει από τα εμβόλια θεωρείται νεκρός από υποκείμενα νοσήματα και δεν αποζημιώνεται, όπως επίσης κι όποιος υπόκειται παρενέργειες και χάνει μεροκάματα. Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι δεν δόθηκε καν το «τυράκι» της μη χρήσης μάσκας σε περίπτωση εμβολιασμού. Δεν είναι διατεθειμένοι να παραχωρήσουν τίποτα, αλλά τα ζητάνε όλα.
Ο στόχος της «επιχείρησης ελευθερίας», όπως Καφκικά την ονόμασαν, είναι ακριβώς το αντίθετο αυτής, είναι η ύπουλη επιβολή ενός ολοκληρωτισμού άνευ ορίου, που τώρα ξεκινά από την επέμβαση στα σώματά μας, για να συνεχίσει προσεχώς στην επέμβαση στα σώματα των παιδιών μας.
«Έλα μωρέ τι σου ζητάνε», λένε πολλοί, «κάντο και θα τελειώσουν όλα». Αλήθεια;
Όταν οι αποστάσεις θα παραμείνουν για πάντα, όταν οι εργάτες θα συνεχίζουν να δουλεύουν με 40 βαθμούς στα εργοστάσια με μάσκες, όταν τα εμβόλια θα επαναλαμβάνονται με 2η και 3η δόση και μετά ετησίως, όταν θα κυκλοφορούμε με πιστοποιητικό υγειονομικών φρονημάτων, όταν θα αποκλείονται από την εργασία ή θα απολύονται μισθωτοί για λόγους υγείας, θα έχουν τελειώσει όλα; Ή μήπως τώρα αρχίζουν όλα;
Ο τελικός σκοπός είναι ο ολοκληρωτισμός στο επίπεδο της συνείδησης και θα έχει επιτευχθεί όταν όλοι, άσπροι, μαύροι, γκέι, στρέιτ, θα νομίζουν ότι διαφέρουν και σκέφτονται ελεύθερα, αλλά στην πραγματικότητα θα διατυπώνουν την ίδια «άποψη» και θα εκτελούν την αυτή διαταγή.
Ο φασισμός της νέας κανονικότητας δεν πρόκειται να καταδικαστεί στο Εφετείο σαν αυτόν της χρυσής αυγής, γιατί ο νέος φασισμός θα εγκαθιδρυθεί, αργά και μεθοδικά μέσα μας, μέχρι να απορρέει από εμάς τους ίδιους.
Μια νέα κοινωνία διακρίσεων και διαχωρισμών ετοιμάζεται με αφορμή τα εμβόλια, για τα οποία έχει ήδη ξεκινήσει κι η προπαγάνδα περί συνταγματικότητας της υποχρεωτικότητάς τους. Οι εκφράζοντες κριτική θέση θα «εκτελούνται» κοινωνικά ως συνωμότες κι αρνητές, εν τέλει ως παρωχημένες μορφές ανθρώπων.
Τους αφήσαμε με αφορμή τις προσταγές της στρατευμένης επιστήμης τους να κάνουν περίπατο και να καταργήσουν «προσωρινά» δικαιώματα κι ελευθερίες. Σήμερα επιχειρούν τα δικαιώματα κι οι ελευθερίες να μετατραπούν σε προνόμια, αποκλειστικά για τους υπάκουους. Θα τους αφήσουμε και πάλι;
«Σήμερα ο άνθρωπος εξαφανίζεται, όπως ένα πρόσωπο στην άμμο από το κύμα. Αλλά αυτό που παίρνει τη θέση του, δεν συγκροτεί πια ένα κόσμο. Είναι μονάχα μια γυμνή και βουβή ζωή, χωρίς ιστορία, στο έλεος των υπολογισμών της εξουσίας και της επιστήμης. Ωστόσο, μπορεί από τα συντρίμμια αυτά μια μέρα να γίνει η αρχή για να εμφανιστεί, είτε αργά είτε ακαριαία, κάτι άλλο —όχι φυσικά ένας θεός, αλλά και ούτε ένας άλλος άνθρωπος— ίσως ένα νέο ζώο, μια ψυχή που ζει διαφορετικά…». (Giorgio Agamben)
Είμαστε μια ομάδα που συσπειρώνει ετερόκλητα υποκείμενα από όλο το πολιτικό φάσμα της ευρύτερης εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς/αναρχίας/αυτονομίας, με σκοπό την υπεράσπιση των θεμελιωδών ατομικών και συλλογικών ελευθεριών. Είμαστε ενάντια στον υγειονομικό ολοκληρωτισμό που μας επιβάλλεται. Είμαστε άνθρωποι. Κι έτσι απαιτούμε να αντιμετωπιζόμαστε. Γιατί είναι άλλο πράγμα να ζεις κι άλλο πράγμα να επιβιώνεις.
Το ζήτημα του υποχρεωτικού ή καταναγκαστικού εμβολιασμού, στα πλαίσια της επιχειρούμενης βιοπολιτικής άσκησης της εξουσίας, δεν είναι πια ζήτημα ιατρικό ή επιστημονικό, αλλά ζήτημα πρωτίστως πολιτικό. Κι η απάντησή μας οφείλει να είναι πολιτική.
